Agnieszka Hyży żałuje rozpoczęcia kariery w Polsce. Zdradziła, co zrobiłaby, gdyby urodziła się ponownie
Agnieszka Hyży stała się sławna jako modelka. W 2002 roku wygrała w konkursie piękności Matka i córka, który otworzył przed nią drzwi do kariery. Przez kolejny rok była twarzą marki Oriflame. Następnie podjęła współpracę z kilkoma agencjami modelek. W 2005 roku po raz pierwszy pojawiła się na szklanym ekranie, a dziś bryluje w Polsacie.
Sporo dzieje się też w jej życiu prywatnym. W przeszłości była związana z Mikołajem Witem, z którym doczekała się córki, Marty. Od kilku jest żoną muzyka Grzegorza Hyżego, który jest ojcem jej syna, Leona. Agnieszka jest bardzo zadowolona z tego związku.
Ktoś, z kim potrafię się kłócić najbardziej na świecie tak, że włoska rodzina przy nas to przedszkole. Ktoś, z kim potrafię nadawać na tych samych falach, jak z nikim innym. Kilka miesięcy temu dołączył do nas Syn. Nasze wspólne Dziecko. Leon to cały Ty. Choć świat i ludzie rozpalają nam czasem ognisko w ogródku, dolewają paliwa i wszystko wokół płonie… jakoś to gasimy. Bywa, że się poparzymy, ale wzajemnie wciąż „liżemy” rany. W tym roku obchodzimy 7 rocznicę ślubu, 8 lat razem – napisała o nim w internecie.
Przynajmniej z pozoru wydaje się, że Hyży nie ma czego żałować, bo przecież cieszy się wspaniałym życiem prywatnym i zawodowym.
Czego Agnieszka Hyży żałuje w swojej karierze zawodowej?
Jest jednak inaczej. Agnieszka żałuje, że rozpoczynała karierę zawodową w Polsce. Chodzi konkretnie o podjęcie studiów na kierunku socjologia na Uniwersytecie Warszawskim. Dziś jest przekonana, że popełniła błąd. Gdyby miała podjąć decyzję po raz drugi, zdecydowałaby się na naukę poza granicami kraju. Rozwinęła ten wątek podczas sesji Q&A na Instastory.
Ktoś zadał jej tam pytanie:
Gdybyś miała teraz wybrać studia i kierunek, to jaki?
A Hyży szczegółowo odpisała:
Primo, istnieje duża szansa, że nie studiowałabym w Polsce. Secundo, zapewne byłby to kierunek humanistyczny, ale połączony z biznesem. Stanford - drugi uniwersytet na świecie. Gdybym miała urodzić się jeszcze raz i mogłabym skorzystać z doświadczeń, jakie mam teraz, stanęłabym na głowie, by spróbować właśnie tam się uczyć.
Wy też żałujecie decyzji z przeszłości?
