12‑letni syn Agnieszki Dygant ma nietypowe zainteresowania. Poza magią fascynuje go coś równie niepopularnego. "Chciałabym, aby rozpoznał siebie"

Widzę taką drogę, którą on sobie wymyśli. Totalnie jestem skupiona na tym, żeby on rozpoznał siebie. Mi mojej drogi nikt nie wymyślał, nikt nie pomagał,  nie wskazywał. Dzisiaj niezależnie od tego, czy jest fajnie, czy jest górka czy dołek, to ja jestem przekonana, że to co robię i tu gdzie jestem to jest mój wybór i to jest bardzo ważne. Chciałabym, żeby to przekonanie też moje dziecko miało i na pewno dołożę wszelkich starań, żeby tak było.

Kowalstwem. Oraz magią. Robieniem magii. Ale nie tak jak Harry Potter, tylko to jest poważne zagadnienie. Ma różne zajawki, bardzo wiele. Nawet takie bardzo niszowe jak kowalstwo, więc uważam go za oryginalnego młodego człowieka. Na pewno nie jest to aktorstwo. Nawet go zawlekłam do teatru, poszliśmy po pandemii do teatru na Stowarzyszenie Umarłych Poetów z moim profesorem Malajkatem w roli głównej i podobało mu się bardzo, ale widziałam, że nie łyknął bakcyla aktorstwa. Mnie na tym kompletnie nie zależy. Daję mu tą wolność, chciałabym, aby rozpoznał siebie i skupił się na tym, co będzie kochał całe życie. Tak jak ja.