Tamara Arciuch o pracy na planie "TTBZ". Nie szczędzi gorzkich słów. Jest ciężko [WIDEO]

Ja siłą rzeczy chciałabym mu dorównać, chociaż my jesteśmy osobnymi bytami, osobnymi jednostkami. Ale gdzieś to oczekiwanie z tyłu głowy jest i jest taka presja, żebym teraz ja pokazała, czy też tak fajnie umiem, jak on. To nie jest najszczęśliwszy bagaż, który mi towarzyszy. Już nie myślę o tym, skupiam się teraz na swoich wykonach i nie myślę o rzeczach, które mogą mnie rozproszyć. Dodatkowo wyzbyłam się ciśnienia, że ja muszę coś udowodnić, czy żeby wygrać ten program. Żeby absolutnie o tym nie myśleć. Skupić się na swojej pracy i na tym, co mam zrobić i aby chociaż trochę się tym bawić.

On mi powiedział, żebym się dobrze bawiła. Jest dużo rzeczy, które nie sprzyjają artyście w tym programie.

Praca jest bardzo ciężka fizycznie. Siedzenie godzinami na tej charakteryzacji powoduje, że człowiek wytraca kompletnie energię. Potem musi wyjść na scenę na te 2-5 minut i dać z siebie wszystko, kiedy człowiek siedział wcześniej 8 godzin na fotelu i był naprawdę wyczerpany. Jest to takie doświadczenie dla mnie, z którym ja się wcześniej w ogóle nie spotkałam. Wyszły ze mnie rzeczy, których się wcześniej nie spodziewałam. Naprawdę ciekawa historia z tym programem.

To była postać mężczyzny. Było tak, że jak zobaczyłam, co mam zrobić, to pomyślałam, że to się w ogóle nie uda, to jest jakiś dramat. Było to tak obce, że wolałabym zagrać po chiński cały film niż zrobić tą postać. To było tak odległe ode mnie, że byłam przekonana, że sobie nie dam rady. Włożyłam w to bardzo dużo pracy i jakoś się udało to pokonać. To jest taka lekcja, że nie ma się co poddawać na samym początku, człowiek nie wie o sobie wszystkiego dopóki nie spróbuje.