Allan Krupa ostro odpowiada ojcu. Mocno go podsumował: "Masakrycznie się go wstydzę". Na jaw wyciągnął kompromitujące fakty

Mam wspaniałą partnerkę i mamy cudownego synka. Mamy też mnóstwo planów na przyszłość. Stefan, bo tak ma na imię nasz syn, jest pogodnym i zdrowym dzieckiem. Pod koniec marca skończy roczek. On i Martyna dają mi teraz siłę. Wiem, że to, co zrobiłem, to co się stało, jest niewytłumaczalne i złe. Ale teraz tę złą rzecz, chcę przekuć w coś dobrego i cudownego – wyjawił w rozmowie z Faktem.

To bardzo trudny temat, rozumiem, że Allan musiał bardzo to przeżyć, był chłopcem. Rozumiem, że może być na mnie zły, a nawet wściekły. Zadzwoniłem jednak i powiedziałem mu, że jestem, że go bardzo kocham i czekam, aż będzie gotów na rozmowę lub spotkanie – powiedział Dariusz Faktowi. Muszę być cierpliwy, dziś to już mężczyzna, nie mogę mu niczego nakazać. Oprócz czekania, nic więcej nie mogę zrobić – dodał.

Wiedziałem, że nie jest to próba kontaktu, bo on bardzo dobrze wie, na jakich warunkach możemy w ogóle pomyśleć o rozmowie, tylko jakaś żałosna próba poprawienia swojego wizerunku. W każdym razie próba nieudana. Jedyne, co zrobił, to ponownie przypomniał o sobie i o tym, co zrobił w przeszłości – ocenił 18-latek.

Nie wyglądała, bo nigdy się nie odbyła. Ostatni raz miałem z nim chwilowy kontakt na Instagramie jakiś rok temu, gdzie uświadomiłem go, co dokładnie ma zrobić, zanim w ogóle przyjdzie mi do głowy z nim rozmawiać – dodał rozmówca gazety.

Nie chcę mieć nic wspólnego z tym człowiekiem, bo się go masakrycznie wstydzę i postawiłem mu warunki naszego ewentualnego kontaktu, których po dziś dzień nie spełnił w najmniejszym stopniu – szczerze powiedział.

W tym konkretnym temacie mama nie musi mnie wspierać, bo wie, że oboje jesteśmy tysiąc lat świetlnych od tego człowieka – zauważył.

Z ojcem nie mam żadnego kontaktu. Tak naprawdę nic w moim życiu nie wypływa z mojej relacji z ojcem. To już było, nic więcej nie będzie. Nie mam z nim kontaktu i nie będę miał – mówił w rozmowie z Co za tydzień.

Mój ojciec nigdy nie wpłynął znacznie na moje życie względem pozytywnym, przez co nie miałem takiego sentymentu do niego. Był trochę dla mnie obcy – ocenił.

To było coś. Najpierw się śmiałam z tego i nie mogłam w to uwierzyć. Pokazałam to Marcinowi, pokazałam Sylwii czy dobrze to czytam. Muszę powiedzieć, że miałam w sobie kilka emocji. Po pierwsze to było zabawne. Po drugie to pokazało mi, że jest dojrzały, ma dystans, poczucie humoru. I to wszystko w jednym. Ujęła mnie jego wdzięczność, świadomość, dojrzałość, poczucie humoru i dystans. To było niezwykłe i byłam totalnie zaskoczona.

Z tego co wiem, to nie – powiedziała.