Tylko u nas! Wywiad ze światowej sławy kompozytorem, Hansem Zimmerem na dwa dni przed jego koncertem w Polsce

Byłem w trasie koncertowej, gdy miałem 18 lat i teraz przypomniałem sobie, dlaczego z tym skończyłem.

Byłem w Krakowie na Coke Live Music Festival. Jestem szczęśliwy, że wrócę do tego miasta. Obawiam się tylko, że ponownie nie będę miał czasu na zwiedzanie.

Znam Aleksandra Milwiw Barona. Grał ze mną właśnie podczas festiwalu w Krakowie. Teraz ponownie zaprosiłem go do współpracy i cieszę się ogromnie, że przyjął to zaproszenie. On jest świetnym gitarzystą i bardzo zależało mi na tym, żeby dołączył do nas podczas koncertów w Polsce.

Na scenie wystąpią ze mną świetni muzycy, którzy na co dzień grają w różnych zespołach rockowych, popowych. Na pewno poradzą sobie z euforią polskich fanów.

Muzyka to emocje. Kiedy zaczynam komponować muzykę do filmu rozmawiam z reżyserem, aktorami, staram się wczuć w głównego bohatera. Po  przeprowadzeniu takich rozmów jest już łatwiej. Po prostu bazuję na emocjach.

Najtrudniejsza była współpraca z polskim reżyserem, Jerzym Skolimowskim. On jest dyktatorem. Ogromną przyjemność sprawiło mi komponowanie muzyki do filmu "Interstellar". Lubie ten soundtrack.

Każdy pojedynczy film wiąże się z tym samym problemem, to jest punkt, droga, którą pójdę. Myślę sobie wtedy: "O mój Boże, nie mam pojęcia, jak to zrobić", albo "Nie jestem wystarczająco dobry". Jednakże robienie czegoś, co porusza ludzi powoduje, że chcę iść dalej

Mam bardzo miłe wspomnienia ze współpracą z Robertem Downey podczas kręcenia "Sherlock Holmes". Trudno było z Jerzym Skolimowskim. Wprowadził postrach na planie.

Nikogo nie postrzegam jako swojego konkurenta. Mam szacunek do wielkich kompozytorów. Nie traktuję ich jak konkurentów, lecz jak idoli, których podziwiam.

Reżyser przygotowuje dla mnie grunt. Kiedy pracowałem z Chrisem Nolanem, on opowiedział mi historię, później jeszcze wiele razy o tym rozmawialiśmy. Ostatecznie rozpoczyna się długi proces tworzenia. Przez długi czas ja mówię o muzyce, a on mówi o historii. W końcu przychodzi taki moment, że możemy połączyć te historie.

Oczywiście. Co roku mam taki plan :)

Obecnie koncentruję się tylko na trasie koncertowej. O innych sprawach będę myślał później.

Duke Ellington powiedział kiedyś coś bardzo fajnego. Powiedział, że istnieją dwa rodzaje muzyki: dobra i zła. Idąc tym tropem stylistycznie jestem wszędzie. Inspirowali mnie zespół The White Stripes, ABBA, Kraftwerk, a raz na jakiś czas muzyka Bacha.

Każdy koncert jest niezapomnianym doświadczeniem. Niestety nie mam zbyt wiele czasu na tego typu rozrywki. Jestem pracoholikiem.

Dlaczego nikt mi o tym nie powiedział? (śmiech). Gdybym miał poczucie, że jestem największym kompozytorem, nie wyruszyłbym w trasę, rozłożyłbym się na kanapie i myślał o swojej świetności. Prawda jest taka, że jesteś najlepszym kompozytorem dopóki kiedy musisz usiać  i napisać nową muzykę, a w głowie masz tylko jedną myśl: "Kurcze, kompletnie nie wiem, jak to zrobić". Takie rzeczy zdarzają się na co dzień i uczą nas pokory. Często słyszę pytania: "A jak reagujesz na nagrody? Czy Oscary są ważne?". Wydaje mi się, że jeżeli zaczniesz dopuszczać do siebie myśl, że nagrody coś znaczą, umierasz".

Dziękuję :) Skuszę się na nie na pewno :)