Maja Bohosiewicz w dosadny sposób konfrontuje selfie i zdjęcia ze ścianki. Jak wypadła? "Istny Matrix wyglądu"

Przyglądasz się swojemu odbiciu, usilnie starając się  zignorować fakt, że rana na lewej pięcie, której winne są niebotyczne, nieprzeciętne i niewygodne szpilki, zaczyna się jakby jątrzyć.  Niewykluczone, że właśnie wdaje się w nią jakaś pochodna gangreny o łacińskiej nazwie, trudnej do wymówienia. „Co tam lewa pięta”, myślisz, nie przerywając przygotowań do podbicia świata. W prawej ręce, z wiadomym zamiarem, dzierżysz ajfona. Już po chwili znajdujesz idealne światło i odwracasz twarz pod dobrym kątem. Lekko uchylone usta, nie, nie, tak nie, zmieniasz kąt nachylenia ajfona i…wreszcie jest! W zasadzie jesteś już na tym etapie, że mogłabyś napisać wzór matematyczny na idealnie zrobionego selfiaka, gdzie „x” to wydęcie ust, „y”  – wciągniecie nosa, a „z” to rodzaj filtru na Instagramie. Pozostaje pomnożyć to wszystko przez konturowanie twarzy, odjąć Twój ziemniaczany nos i… voilà – mamy selfie idealne! 

Stajesz na ściance, fotografowie rzucają się na ciebie jak klienci Lidla na torebki firmy Wittchen. Masz tylko minutę, żeby wypaść jak najlepiej. Nogi krzyżujesz, żeby nie było widać, że opłynęłaś na beczce niejeden kontynent, ręka na biodro, bo tak wygląda szczuplej i uśmiech! Trenowałaś go latami, mogłabyś zrobić habilitację z uśmiechu, w rubryce zainteresowanie w swoim CV wpisujesz pozowanie do fotek. Lekko kołuje ci się w głowie od ilości fleszy, ledwo łapiesz równowagę, schodzisz ze ścianki. Teraz najważniejszy moment – pozostało ci maksymalnie trzy godziny na czucie się ładną.  Zaraz potem zostaniesz bezlitośnie obdarta ze złudzeń. Rzeczywistość versus twoje selfie to kompletna przepaść. Być może nie jesteś na to gotowa, ale zrobi ci się ciemno przed oczami ci, kiedy już zorientujesz się, ze w twoim lustrze i telefonie są jakieś osobne wymiary. Istny Matrix twojego wyglądu. Instateller twojego postrzegania rzeczywistości - napisała

Pytania pozostawiona bez odpowiedzi dudnią w twoich uszach. Gdzie leży prawda?! Czy jest jedna prawda?  Czy wymiarów jest więcej? Czy to już choroba? Oddajcie mi moja twarz. Nie wyglądam tak. Echo pytań brzmi dalej, a ty osłupiona i omamiona stajesz przed najważniejszym wyborem. Musisz zdecydować, w co tak naprawdę wierzysz - napisała