Danuta Szaflarska nie żyje. Jan Nowicki, Maciej Stuhr, Anna Dymna wspominają aktorkę

Poznałem panią Danusię na początku mojej drogi zawodowej. Była już wtedy piękną starszą panią, która cudownie się odnalazła w świecie. Najbardziej mnie cieszyły informacje, że ona ciągle jest aktywna. Że mając 90 parę lat, dołączyła do Teatru Rozmaitości. To było budujące, że tacy aktorzy nadal mogą istnieć i nie są odstawieni na boczny tor. Od pierwszych jej filmów, jak „Skarb” czy „Zakazane piosenki”, do ostatnich ról, które zagrała, była piękną osobą. Przy tym była bardzo energetyczna, emanowała radością. Pomimo wieku i różnych dolegliwości, jakie ten wiek niesie, kontakt z drugim człowiekiem dawał jej radość. Pani Danuta była zawsze otwartą osobą. Jej życie nie było łatwe, ale na pewno interesujące.

Odfrunął piękny anioł. Nie rozpaczajmy. Słusznie byłoby wypić za nią lampkę szampana i podziękować, że była z nami - powiedział Jan Nowicki na antenie TVN24.

Dla mnie Danusia jest niedoścignionym wzorcem. Spotkałam ją w 1982 roku, gdy grała moją babcię. Później spotkałam ją po kilku latach i to było niesamowite, bo Danusia była dalej młoda. Każde spotkanie z nią było czymś miłym i niezwykłym. Każde spotkanie z nią to była cudowna podróż. Nie wierzę w to, że jej nie ma. Zawsze z nami będzie. Mówię moim studentom: „Słuchajcie, jesteście młodzi, macie 19 lat, a zachowujecie się jak stare dziady. Patrzcie na Danusię Szaflarską". Ona miała piękno wewnętrzne i jej ten czas mijał, ale jej przemijanie miało ogromny sens. Mimo że zdrowie już nie takie, to Danusia była pełna radości.