Krzysztof Skiba w żałobie. Pożegnał przyjaciela. "Jakby pół Długiego Targu wyparowało wraz z Neptunem"

To tragiczna wiadomość. Wielką stratę poniosła kultura, wielką stratę poniósł też Gdańsk, bo Gdańsk to jego miasto. Bardzo je kochał. Tu się urodził, tu tworzył i tu zostawił wielu wiernych przyjaciół. Dziękujemy za każdą powieść, opowiadanie, wiersz, utwór sceniczny. Dziękujemy za "Weisera Dawidka", "Mercedesa Benza. Z listów do Hrabala", "Śpiewaj ogrody" i wszystkie zbiory opowiadań. Dziękujemy za Twoją opozycyjną działalność w PRL i za kształcenie studentów. Rok temu, kiedy obchodziliśmy 65. urodziny Pawła Huelle, jubilat powiedział, że nigdy niewydana jego powieść z czasów stanu wojennego leży w papierach. Żal wielki Pawle, że nie zdążyłeś jej wydać dla nas, Twoich wiernych czytelników. Niech Ci śpiewają ogrody! - napisała Aleksandra Dulkiewicz.

Był świetnym opowiadaczem historii, pisarzem bardzo znanym, ale zarazem — mam wrażenie — niedocenionym, zwłaszcza w ostatnich latach. Był — po śmierci Iwaszkiewicza — jednym z największych mistrzów opowiadania w naszej literaturze. To są teksty-cuda, majstersztyki norymberskiej roboty, gdzie w małym pudełeczku mieści się sensu na trzy powieści. Był mistrzem anegdot, nieraz złośliwych, ale zawsze wybornie opowiadanych. Ale też człowiekiem, który umiał stanąć przeciwko lokalnym bonzom, jak doktor Elefant czy ksiądz prałat J., stając po stronie ich ofiar. Historia przyznała mu rację — podsumował.

Gdański pisarz Paweł Huelle zawinął się na drugi brzeg. Szybko. Po cichu. Jakby ukradkiem. Bez niego Gdańsk będzie niestety mocno mniej ciekawy. Jego gdańską, magiczną powieść "Weiser Dawidek", swego czasu znał każdy, kto chciał uchodzić za osobę oczytaną. Niektórzy widzieli w nim młodego następcę Guntera Grassa, choć on się lekko wkurzał na takie porównania. Oprócz Weisera lubiłem jego opowiadania pt. "Mercedes Benz". Zakpiłem sobie kiedyś, że gdy ktoś kupi mercedesa, to dają do niego książkę Pawła (serio była taka promocja). Niestety nie działa to w drugą stronę.

Miał głośny konflikt z księdzem Henrykiem Jankowskim. Otóż na urodzinach w rezydencji Wałęsy przy ulicy Polanki w Gdańsku, na które w latach 90. chodził "cały znaczący i elegancki" Gdańsk, ksiądz Jankowski miał zaczepić Pawła z pytaniem "Kiedy nakręci swój kolejny film?" myląc go pewnie z Wajdą lub Zanussim. Konflikt z Jankowskim nie poszedł jednak o tę zabawną w sumie pomyłkę, tylko o jego mało mądre i nieprzemyślane antysemickie wypowiedzi.Miał Huelle dar szybkich ripost i tworzenia celnych neologizmów. Gdy podczas Biesiady, chcieliśmy przyznać tytuł Paranoja Roku faktowi, że na terenie św.Brygidy, kościoła, którym zarządzał kontrowersyjny "kapłan Solidarności", sprzedawane są obrzydliwe tytuły o treściach antysemickich, szukaliśmy celnych i dowcipnych określeń na ten fakt i utknęliśmy przy długich sformułowaniach typu "wesoła biblioteczka księdza Henryka" czy "ponure lektury proboszcza św. Brygidy", Paweł od razu wypalił pięknym strzałem "księdzozbiór", który przyjęliśmy przez aklamację.

Pawle, bez Ciebie Gdańsk będzie uboższy jakby pół Długiego Targu wyparowało wraz z Neptunem.