Agnieszka Chylińska: "Przy********łam dupą o beton i czuję, że nie wiem, co dalej ze sobą zrobić"

To był intensywny czas w moim życiu – rodziłam kolejne dzieci, walczyłam z problemami. Przyspieszyliśmy dwa lata temu, gdy poczułam przymus wyrażenia siebie poprzez muzykę.

Jestem w takim momencie, kiedy na to pytanie mogę udzielić tylko jednej odpowiedzi – nie wiem. Nie chcę mówić o mojej intymnej stronie życia – mam swoje rany i swoją historię. Pewnie gdzieś na świecie są kobiety szczęśliwe, wychowując dziesięcioro dzieci, borykające się z większymi problemami niż moje. Rodzice nauczyli mnie, że muszę być dzielna i ze wszystkim dawać sobie radę. Tym razem – jako kobieta i człowiek – mówię na płycie, że "nie chcę już być dzielna". Myślę, że to jest jakieś dno, którego trzeba sięgnąć, żeby się od niego odbić.Ja przy********łam dupą o beton i czuję, że nie wiem, co dalej ze sobą zrobić. Zdaję sobie sprawę z tego, co czuje, czego nie chcę i co powoduje, że mam taką ogromną niezgodę na życie, ale ten stan doprowadza mnie do szału. Zawsze nosiłam w sobie radykalizm: jak dzieci, to troje, jak jestem feministką, to roz******lam wszystkich w wywiadach. Nagle okazało się, że muszę powiedzieć sobie samej: "Masz prawo czuć to, ale również coś innego. Kocham swoje dzieci, ale czasami chcę je zostawić w domu pod opieką i iść na mecz z kolegami albo przyznać się do tego, że po prostu nie dam rady czegoś zrobić"

Ta płyta to historia kobiety, która od lat tkwi w związku z przyzwyczajenia i w pewnym momencie orientuje się, że potrzebuje od życia czegoś więcej – zakochania, euforii…