Joanna Racewicz oddała hołd tragicznie zmarłemu mężowi. Mamy zmiażdżone serca

Joanny Racewicz w katastrofie smoleńskiej straciła męża, Pawła Janeczka. To już 9 lat od tego tragicznego wydarzenia. W przededniu 1 listopada, dziennikarka opublikowała na swoim Instagramie poruszający wpis.

Zobacz: 1 listopada: Oni odeszli w tym roku. Wspominamy gwiazdy, których już nie ma wśród nas

Joanna Racewicz – co opublikowała na Instagramie?

Wspomnienie o zmarłym tragicznie mężu, było pretekstem do głębszych rozważań na temat istoty współczesnego świata. Dziennikarka w sporym wpisie poruszyła kilka ważnych dla niej kwestii.

Twoja dłoń na piersi. Jak dane słowo. I nasze, obie, odbite w kamieniu. Jak obietnica. Moje : „jestem”. Wspólne: „będziemy”. Nie przy czarnym granicie. W każdym razie nie teraz, w gwarze i tumulcie (…).

Najpiękniejszym pomnikiem Tych, co odeszli, są Ci, co zostali. Dzieci. One szczególnie. Wspomnienia zamknięte w rysach twarzy, te same spojrzenia i podobniejące z każdym dniem gesty – zaczęła wywód, dając wyraz ogromnej miłości.

Dalej pojawił się też apel do wszystkich, którzy w pierwszych dniach listopada udadzą się na groby:

Kwiaty na cmentarzach? Miliony zniczy? Plastik, stearyna… Komu są potrzebne? Nam? Czy Im? Chodzi o symbol, pamięć, czy tradycję, co każe pokazywać, jak hojnie tęsknimy. To moje zdanie i nikomu nie śmiem go narzucać. (…) Jeśli pamięć może przetrwać, to tylko w nas. Zapalam jedną świecę i kładę jeden kwiat – jak znak. Wystarczy. Na świecie i tak jest zbyt ciężko od nadmiaru – przekonuje Joanna Racewicz.

Zobacz: Joanna Racewicz w szczególny sposób pożegnała tragicznie zmarłego Pawła Adamowicza. Jej wpis wzruszył wszystkich do łez

View this post on Instagram

Twoja dłoń na piersi. Jak dane słowo. I nasze, obie, odbite w kamieniu. Jak obietnica. Moje : „jestem”. Wspólne: „będziemy”. Nie przy czarnym granicie. W każdym razie nie teraz, w gwarze i tumulcie. Raczej: przy sobie. Bo najpiękniejszym pomnikiem Tych, Co Odeszli są Ci, Co Zostali. Dzieci. One szczególnie. Wspomnienia zamknięte w rysach twarzy, te same spojrzenia i podobniejące z każdym dniem gesty… Kwiaty na cmentarzach? Miliony zniczy? Plastik stearyna… Komu są potrzebne? Nam? Czy Im? Chodzi o symbol, pamięć, czy tradycję, co każe pokazywać, jak hojnie tęsknimy? Nie, nie mam prawa nikogo pouczać. Celebrowanie Straty, Śmierci i Strachu to także obszar wolności. Pamiętanie jest stałą, a nie chwilową, napędzaną dyniami na straganach. Ale to moje zdanie i nikomu nie śmiem go narzucać. Dlatego też teraz myślę o osieroconych dzieciach, kobietach i mężczyznach. O wszystkich, którzy tęsknią. Bo jeśli pamięć może przetrwać to tylko w nas. Zapalam jedną świecę i kładę jeden kwiat. Jak znak. Wystarczy. Na świecie i tak jest zbyt ciężko od nadmiaru. Dziękuję za przeszłość. I otwieram kolejne drzwi. #kocham #dziekuje #poprosze #tocowzyciunajwazniejsze #waszaJ

A post shared by Joanna Racewicz (@joannaracewicz) on Oct 31, 2019 at 9:48am PDT

Jej słowa wpisują się w liczne ostatnio apele, żeby w dzień Wszystkich Świętych powstrzymać się od kupowania kolejnych plastikowych ozdób. Warto zastanowić się, czy rzeczywiście kolejne sztuczne kwiaty są potrzebne. Podobnego zdania są też obserwujący dziennikarki:

• Pani napisała coś, co wielu czuje, ale brak im odwagi żeby to powiedzieć.
• Plastikowe kwiaty, plastikowe znicze. Gwar, spojrzenia. Brak ciszy… Tak bardzo potrzebnej. Codziennie.
• Pani Joanno jakże piękne i przejmujące słowa.

Swój wywód Joanna Racewicz zakończyła pełnym nadziei na lepsze jutro zdaniem.

Dziękuję za przeszłość. I otwieram kolejne drzwi.

Zobacz: Joanna Racewicz dosadnie skomentowała swój nowy romans! Tabloidom pójdzie w pięty