Robert El Gendy o zmianach w TVP wywołanych pandemią koronawirusa. Praca dziennikarzy już nie jest taka sama

Przyszła mi do głowy myśl, żeby zrezygnować, ale zapewniono nas, że wszystko jest pod kontrolą. Od wejścia do telewizji jesteśmy kontrolowani: mamy ratownika medycznego, który sprawdza temperaturę. I to nie tylko raz. Ja miałem dziś co najmniej 3 razy badaną temperaturę ciała. Mamy wszędzie płyny dezynfekujące, więc to, co możemy zrobić, to robimy. Oczywiście nie wiemy, z kim kontaktowały się te osoby, które są naszymi gośćmi, ale zmieniliśmy formułę rozmów. Mamy dużo łączeń na Skypie. Wtedy ten kontakt jest ograniczony. Każda osoba, która do nas przychodzi wypełnia deklarację. Jeżeli pojawi się wśród odpowiedzi informacja, że była narażona na kontakt z osobą zarażoną koronawirusem, to nie może wejść do studia. Taka sytuacja na szczęście się nie wydarzyła, więc my jesteśmy spokojni. Nie każdy ma taki komfort, by zostać w domu.

Uprawiamy taki zawód, który w tym momencie jest nie tylko rozrywką. Troszeczkę zmieniliśmy też nasz przekaz. Chcemy uświadamiać ludzi, aby zostali w domach, aby myli ręce. Powtarzamy to do znudzenia, ale to jest naprawdę ważne w tym momencie. Taka jest nasza rola. Wreszcie jesteśmy dziennikarzami, jakimi byliśmy kilkanaście lat temu, rozpoczynając nasz zawód. Pytanie na śniadanie wychodzi na przeciw tej sytuacji. Trudnej, ale miejmy nadzieję, że ona szybko się skończy.

Ten czas jest potrzebny także dla nas. Abyśmy nauczyli się przebywać ze sobą. Aby wiedzieć, co zrobić. Można czytać książki, można oglądać filmy, ale to się kiedyś wyczerpie. Jeżeli będziemy potrafili komunikować się ze sobą, to jest dobra droga. Ja sam się tego uczę. Moja rodzina została u babci pod Olsztynem, oni nie muszą ryzykować. Ja akurat mam dyżury i chcę je mieć, bo czuję się potrzebny.