Nowa gwiazda Polsatu straciła nogę w tragicznym wypadku: "Plus jest taki, że żyję". Już sam opis wywołuje dreszcze

Wypadek miał miejsce na Warszawskiej Tamce, nad Wisłą w okolicy Centrum Nauki Kopernik. Wracałem z pracy. Oczywiście drogą totalnie naokoło żeby móc nacieszyć się swoim motocyklem. Jadąc Tamką w dół zobaczyłem samochód parkujący równoległe po prawej stronie. Była to 3pasmowa droga jednokierunkowa wiec dla bezpieczeństwa zjechałem na lewy pas oddalając się od potencjalnego zagrożenia. Niestety, gdy byłem już dość blisko samochód odbił nagle w lewo i w ułamku sekundy zmienił pas ustawiając się prostopadle do kierunku jazdy. Nie było gdzie uciekać. Niestety pamiętam cały wypadek. Moment uderzenia. Koziołkowanie po ulicy. Motocykl przelatujący nad głową.Pierwszą rzeczą jaką zobaczyłem była moja noga. Zerwana prawie całkowicie na wysokości stawu skokowego. Dalej był już tylko krzyk i wołanie o pomoc. I tutaj należą się brawa dla świadków zdarzenia. 10 sekund po wypadku stal nade mną facet z telefonem i dzwonił po karetkę. Nie więcej jak 30 sekund po wypadku klęczał przy mnie facet, mówiąc ze jest ratownikiem i że się mną zajmie. Wziął od kogoś pasek i zaczął uciskając nogę pod kolanem. Z kolei inna dziewczyna podłożyła mi torebkę pod głowę i trzymając mnie za rękę cały czas ze mną rozmawiała. Jej koleżanka w tym czasie dzwoniła do moich rodziców. Jestem przekonany, że tych kilka osób uratowało mi życie. Bez ich natychmiastowej reakcji mogłem się wykrwawić na miejscu (...)Niestety w szpitalu nie udało się uratować nogi. Trzeba było ją amputować pod kolanem. W wypadku ucierpiał tez prawy łokieć, który pękł od uderzenia w asfalt. Plus jest taki, że żyję. Mimo wszystko nie poddaję się i zamierzam dalej walczyć o swoje.

Spartan było 300. Ja moich wojowników mam 200. 204 dokładnie. Mówię ”moich”, bo dzięki naszej wspólnej przygodzie na torze @ninjawarriorpolska ja jestem ich, a oni są moi - każdy jeden. Dziś jeden z nich potrzebuje pomocy. Pamiętam jakby to było wczoraj, kiedy dostałam maila z produkcji z pierwszymi wizytówkami zawodników. Wśród nich materiał @wilktrenuje. Obejrzałam go i... Popłakałam się. Tyle zła na drodze jednego, tak młodego człowieka, a w nim nadal drzemie tyle pasji, determinacji, radości, tyle.... siły.Gdy zaledwie dwa tygodnie temu przemierzał tor Ninja Warrior płakałam po raz drugi. Patrząc na emocje, łzy jego mamy, na ogrom miłości w jej oczach, sama nie mogłam powstrzymać wzruszenia. Wczoraj dostałam wiadomość od @jerzy_mielewski i znów łzy - tym razem smutku... Sylwester kilka dni temu miał wypadek w wyniku którego stracił nogę.Teraz proszę Was o pomoc dla jednego z MOICH fantastycznych wojowników. Niech jego siła determinacji i Wasze ogromne serducha sprawią, że niemożliwe stanie się możliwe.