Marian Lichtman wzruszająco o śmierci Tadeusza Woźniaka. "Żal jest okrutny"

Marian Lichtman zadebiutował w 1963 roku, gdy, między innymi z Krzysztofem Krawczykiem, założył zespół Trubadurzy, w którym śpiewa do dziś. Współpracował z wieloma artystami. Znał także Tadeusza Woźniaka, który odszedł w wieku 77 lat. Informacja o śmierci artysty pojawiła się w mediach 8 lipca 2024 roku.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Tadeusz Woźniak, którego większość osób kojarzyła jako wykonawcę piosenki "Zegarmistrz Światła", odszedł w wieku 77 lat. O jego śmierci napisała Biblioteka Narodowa.

Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Tadeusza Woźniaka, wybitnego kompozytora i pieśniarza, przyjaciela Biblioteki Narodowej.

Wielu fanów pogrążyło się w żalu. Na profilu Tadeusza Woźniaka na Facebooku pojawiają się kolejne komentarze, które wyrażają, jak wielką stratę odczuli ci, którzy uwielbiali Woźniaka.

CZYTAJ TAKŻE: Zostanie ojcem po raz drugi. Zdradził płeć i imię dziecka

Marian Lichtman wspomniał czas, gdy Tadeusz Woźniak występował jako support przed Trubadurami.

Pamiętam, jak jeździł z nami w trasy, bo był czasami supportem przed występami Trubadurów. My byliśmy wtedy gwiazdami, ale on swoim występem nas wzmacniał. Wychodził z tą swoją gitarą, taki niewinny i śpiewał "Zegarmistrza" i inne swoje przeboje. Naprawdę publiczność już była szczęśliwa, zdobywał ich serca - przekazał w rozmowie z Faktem.

Lichtman bardzo szanował Tadeusza Woźniaka jako artystę i jako człowieka. Wyraził ogromny żal, że artysta odszedł tak wcześnie.

Wielka szkoda, żal i ból, bo to była piękna postać w artystycznym środowisku. On żył pięknie, dbał o siebie, ale są rzeczy, na które wpływu nie mamy. Śpiewał z żoną, z synem, dawał nam przykład jak można rodzinę i pasję połączyć. Do tego nigdy nie plotkował, był lojalny zawsze. Smutno nam. Dziś z żoną pewnie nie zaśniemy i będziemy go wspominać. (...) Miał piękną duszę artystyczną i ludzką. Wspaniały człowiek. Żal jest okrutny, jest nas coraz mniej. Żegnamy się z kolejną piękną osobą. Bardzo go szanowałem. Odszedł za wcześnie, nie tak się umawialiśmy.