Leszek Miller pokazał zdjęcie wnuczki w internecie i rozpętał burzę. "Wykolczykowane i wytatuowane dziwadło" kontra "To jeszcze nastolatka!"
Czasami najpiękniejsze zdjęcie potrafi wywołać burzę w internecie. Tak było w przypadku pięknej, nastoletniej wnuczki Leszka Millera, który pochwalił się jej selfie na Twitterze.
03.07.2017 | aktual.: 05.07.2017 22:14
Dumny dziadek z radością oznajmił, że "Monika niedawno była jeszcze małą dziewczynką". Absolwentka popularnej wśród elit angielsko-amerykańskiej szkoły podstawowej World Hill Academy na warszawskim Wilanowie (czesne ok. 30 tysięcy złotych) wzbudziła sporo kontrowersji. Wszystko przez jej charyzmatyczny wizerunek.
Monika - córka jedynego syna polityka, Leszka Juniora - ma duży tatuaż na szyi i kolczyk w nosie. Nie spodobało się to części użytkowników Twittera, którzy nie szczędzili pod jej adresem krytycznych uwag:
- Przykro to pisać, ale dziś jest wykolczykowanym i wytatuowanym dziwadłem.
- Ze to co nosi nie jest dobre dla zdrowia. Możliwość zakażenia krwi metalami nieznanego pochodzenia.
- A tatuaże na szyi ? Szkoda bo ładna dziewczynka ...
- Uroda jest ale w glowie chyba nie do konca...
Na szczęście pojawili się też bardziej wyrozumiali internauci, którzy stanęli w obronie dziewczyny:
- To jeszcze nastolatka. Prawdopodobnie, jak kazdy CZLOWIEK, wrazliwa.
- piękna dziewczyna! Ale ten kolczyk w nosie... Nie musi się"upiększać" w ten sposób :-)
- Poznałem kiedyś na Tinderze. Sympatyczna dziewczyna! ;)
- Gratulacje. Ładna kobieta. Fajne tatuaże. Rodzina to podstawa!
Co człowiek to opinia… Pozdrawiamy Monikę.
Aktualizacja
Kilka dni po publikacji kontrowersyjnego zdjęcia w internecie Monika udzieliła wywiadu dla Faktu, w którym przyznała, że Leszek Miller nie do końca akceptuje jej tatuaże:
Mój dziadek nie był zadowolony z moich nowych ozdób na ciele, ale zawsze byłam pewna, że ludzi kocha się nie za wygląd, lecz za to, jacy są w środku - tłumaczy modelka. I oczywiście w kwestii dziadka, jak i mojej całej rodziny, miałam rację. Nie żałuję żadnego ze swoich tatuaży. Kocham je i szanuje - zapewnia. Traktuję je tak, jakbym się z nimi urodziła. Każdy z nich przypomina mi o jakimś okresie mojego życia, są nie tylko ozdobą, ale także pamiątką.\
Najważniejsze to być sobą.
