Majka Jeżowska przeżyła z Kasią Skrzynecką przygodę, z której śmieją się do dziś. "Zawsze to wspominamy"

Majka Jeżowska od lat jest obecna w show-biznesie. Na swoim koncie ma całą masę przebojów, a także koncertów. Gwiazda kilka dekad temu idealnie wbiła się w niszę, tworząc piosenki dla rodzin, których zdecydowanie brakowało na rynku. Zarówno najmłodsi słuchacze, jak i ich rodzice pokochali jej twórczość. Wychowało się na niej już kilka kolejnych pokoleń Polaków. Największe hity wokalistki potrafi zanucić niemal każdy.

Majka Jeżowska o Kasi Skrzyneckiej

Paulina Pucuła

5 kwietnia 2021, 16:40

Wokalistka, koncertując, zwiedziła nie tylko cały kraj, ale także spory kawałek świata. Ze swoich wyjazdów może pochwalić się wspaniałymi wspomnieniami. Jedno z nich nierozerwalnie wiąże się z Kasią Skrzynecką, którą poznała wiele lat temu.

Majka Jeżowska o Kasi Skrzyneckiej i wspólnych przygodach

Majka Jeżowska i Kasia Skrzynecka wielokrotnie spotykały się podczas wspólnych występów. Wokalistka i aktorka wyjechały również razem za granicę, gdzie dawały show dla mieszkającej tam Polonii. Podczas koncertu w Nowej Zelandii wydarzyło się coś, co zapamiętają do końca życia. W rozmowie z reporterką Jastrząb Post gwiazda zdradziła, co stało się w kuluarach. Do dzisiaj mają z tego niezły ubaw.

Majka Jeżowska o znajomości z Kasią Skrzynecką:

Dawno Kasi osobiście nie widziałam, oprócz takich life'owych, instagramowych relacji, gdzie się czasem pozdrawiamy. Ja Kasię spotkałam na festiwalu w Opolu, kiedy debiutowała. Potem spotykałyśmy się podczas różnych muzycznych koncertów, bo Kasia świetnie śpiewa. Potem byłyśmy razem w trasach, nawet w Nowej Zelandii na koncertach dla Polonii, także wtedy byłyśmy tak dosyć blisko siebie.

Jak wyznała w rozmowie z naszą reporterką, panie przeżyły razem niejedną przygodę. Oto jeden z zabawnych momentów, o którym opowiedziała nam artystka:

Po jednym z występów w Nowej Zelandii, gdzie nie było żadnej sali koncertowej, tylko taki Dom Polski, w którym była mała scenka, scena biblioteczna, dookoła książki i nie było tam żadnego pomieszczenia na garderobę. Był tam kuchnia, która wydawała posiłki dla tych, którzy przychodzili do tego Domu Polskiego. W przerwie między jedną częścią a drugą, tak sobie siedziałyśmy i mówiłyśmy, że jakoś tak nie śmieją się z żartów, mało klaszczą. Taka starsza Polonia. I nagle wchodzi do tej kuchni taki staruszek i z taką promienną twarzą idzie do Kasi i do mnie, z takimi otwartymi ramionami. My z Kasią czekamy na komplement, a on do nas – a herbaty to mi tu ktoś zrobi? Bo on przyzwyczajony, że przychodzi się tu po herbatę albo gorącą zupę. Strasznie się zaczęłyśmy śmiać i zawsze sobie to wspominamy.

Całość rozmowy w materiale wideo: