Ciemne strony royalsów. Tajemnice i kontrowersje brytyjskiej rodziny królewskiej

To chyba najbardziej znany i po dziś dzień kontrowersyjny wątek we współczesnej rodzinie królewskiej. Edward VIII, który w 1936 roku abdykował, by poślubić Wallis Simpson, jest postacią budzącą kontrowersje nie tylko z powodu decyzji o pozostawieniu tronu dla dwukrotnej amerykańskiej rozwódki, ale także domniemanych sympatii pronazistowskich.

ZOBACZ TEŻ: Sussexowie nie są pierwsi. Historia innej pary z rodziny królewskiej była jeszcze większym skandalem

Po abdykacji, już jako książę Windsoru, odbył w 1937 roku podróż do Niemiec, gdzie spotkał się z Adolfem Hitlerem i jego bliskimi współpracownikami, m.in. Hessem, Göringiem i Goebbelsem, w rezydencji Berghof w Bawarii. Edward i Wallis byli przyjęci z pompą godną urzędującego monarchy. Podczas tego spotkania książę i jego żona zostali sfotografowani w towarzystwie Hitlera, co wywołało oburzenie opinii publicznej i spekulacje na temat ich politycznych sympatii.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Andrew Morton, autor książki o relacjach rodziny królewskiej z nazistami, sugeruje, że sympatie Edwarda wobec Hitlera wynikały m.in. z jego niechęci do bolszewików i Żydów. W 1940 roku niemiecki wywiad opracował plan o kryptonimie "Operacja Willi", mający na celu porwanie księcia Windsoru i przekonanie go do współpracy z nazistami. Celem było osadzenie go ponownie na tronie brytyjskim po planowanej inwazji Niemiec na Wielką Brytanię i doprowadzenie do zawarcia pokoju. Dokumenty dotyczące tej operacji, znane jako "Akta z Marburga", odkryte po wojnie, ujawniają szczegóły planu oraz korespondencję między niemieckimi dyplomatami a księciem.

Dodatkowo Wallis Simpson, żona Edwarda, utrzymywała kontakty z niemieckimi dyplomatami, co rodziło podejrzenia o jej pronazistowskie sympatie. Według niektórych źródeł, Joachim von Ribbentrop, ambasador Niemiec w Wielkiej Brytanii, miał przesłać jej bukiet 17 goździków, symbolizujących ich rzekome 17 wspólnie spędzonych nocy.

W 2015 roku brytyjski tabloid "The Sun" opublikował 17-sekundowe czarno-białe nagranie z około 1933 roku, przedstawiające młodą księżniczkę Elżbietę (późniejszą królową Elżbietę II) wykonującą nazistowskie pozdrowienie. Towarzyszyli jej matka (późniejsza Królowa Matka), młodsza siostra, księżniczka Małgorzata, oraz wuj, książę Edward (późniejszy król Edward VIII). Film został nakręcony w posiadłości Balmoral w Szkocji.

Publikacja materiału wywołała kontrowersje i dyskusje na temat kontekstu historycznego oraz intencji osób na nagraniu. W momencie jego powstania Adolf Hitler dopiero zdobywał władzę w Niemczech, a pełne okrucieństwo reżimu nazistowskiego nie było jeszcze powszechnie znane. Eksperci sugerują, że gest mógł być naśladowaniem popularnych wówczas obrazów z mediów, bez głębszej świadomości politycznej.

Pałac Buckingham wyraził "rozczarowanie" z powodu upublicznienia prywatnego rodzinnego filmu, podkreślając, że królowa była wówczas dzieckiem i nie przypisywała gestowi żadnego znaczenia. W oświadczeniu zaznaczono również, że publikacja materiału po tylu dekadach jest "wprowadzająca w błąd i nieuczciwa".

Jednym z najbardziej bolesnych rozdziałów historii royalsów jest los Nerissy i Katherine Bowes-Lyon, kuzynek Elżbiety II.

Nerissa i Katherine były córkami Johna Herberta Bowes-Lyona, starszego brata Królowej Matki, Elżbiety Bowes-Lyon, co czyniło je pierwszymi kuzynkami królowej Elżbiety II. Obie urodziły się z poważnym upośledzeniem umysłowym; Nerissa w 1919 roku, a Katherine w 1926 roku. W 1941 roku, gdy miały odpowiednio 22 i 15 lat, zostały umieszczone w szpitalu psychiatrycznym Royal Earlswood w Redhill, Surrey. Tam spędziły resztę swojego życia, praktycznie bez kontaktu z rodziną.

W 1963 roku prestiżowa publikacja genealogiczna Burke’s Peerage błędnie podała, że obie siostry zmarły: Nerissa w 1940 roku, a Katherine w 1961 roku. W rzeczywistości Nerissa zmarła w 1986 roku w wieku 66 lat, a Katherine w 2014 roku w wieku 87 lat. Ich historia stała się publicznie znana dopiero w 1987 roku, co wywołało krytykę wobec rodziny królewskiej za rzekome zaniedbanie i ukrywanie ich istnienia.

Najmłodszy syn króla Jerzego V i królowej Marii, a brat Edwarda VIII i Jerzego VI, został na wiele lat wymazany z rodzinnej historii, nawet nadając mu w mediach przydomek "zapomniany książę". Książę Jan urodził się 12 lipca 1905 roku i już w wieku 4 lat zdiagnozowano u niego epilepsję. Niektóre źródła sugerują również obecność zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Ze względu na częste napady i prawdopodobne dodatkowe trudności rozwojowe, książę spędzał większość czasu z dala od dworu w wiejskiej posiadłości Wood Farm na terenie Sandringham Estate. Choć popularne przekazy często sugerują, że rodzina "ukrywała" Johna, w rzeczywistości jego izolacja miała na celu zapewnienie mu spokojnego życia, w którym jego zdrowie było priorytetem.

Jego niania, Charlotte Bill, zapewniała mu ciepłą opiekę, a John, mimo swoich ograniczeń, czerpał radość z codziennych aktywności. Zmarł tragicznie w wieku 13 lat w 1919 roku po kolejnym ciężkim ataku, co było bolesnym doświadczeniem zarówno dla jego rodziny, jak i opiekunów.

Wymienione historie przypominają, że za fasadą królewskiego blasku i tradycji kryją się ludzkie słabości, błędy oraz tragedie. Brytyjska monarchia, będąca symbolem stabilności i ciągłości, wielokrotnie zmagała się z wyzwaniami, które wystawiały ją na próbę – zarówno jako instytucję, jak i rodzinę.

Każdy z tych mrocznych epizodów rzuca światło na trudne decyzje, jakie podejmowano, by chronić wizerunek korony, często kosztem jednostek. Odkrywanie tych mniej znanych rozdziałów pozwala spojrzeć na monarchię w bardziej ludzkim świetle – jako zbiór ludzi, których życie, choć pełne przywilejów, nie jest wolne od bólu, kontrowersji i skomplikowanych relacji.

Brytyjska rodzina królewska wciąż ewoluuje, a te historie stanowią przypomnienie, że każdy etap jej dziejów to nie tylko triumfy, ale także upadki, które kształtują dzisiejszą monarchię.

Ten materiał prezentujemy w ramach współpracy z Patronite.pl. Autorem jest Anna Orkisz, autorka podcastu Po Królewsku. Możesz wspierać Autora bezpośrednio na jego profilu na Patronite https://patronite.pl/pokrolewsku