Ewa Minge oberwała od znajomych za przejście do TVP. Opowiedziała o reakcji przyjaciół na jej transfer [WIDEO]
Ewa Minge to projektantka o ugruntowanej pozycji w świecie show-biznesu. Już od trzech dekad nie ma sobie równych w branży mody. Ubrania jej projektu chętnie wybierają gwiazdy i stylowe Polki. Jej kolekcje oklaskiwano w Paryżu, Mediolanie, Londynie, Nowym Jorku czy Moskwie.
13.09.2021 | aktual.: 13.09.2021 18:18
Karierę artystki skrupulatnie śledzą jej liczni fani. Interesują się oni nie tylko nowymi kolekcjami, ale także innymi projektami, w których bierze udział. Ku ich uciesze Ewa jest aktywna w social mediach i na bieżąco informuje o zmianach w swoim życiu zawodowym i prywatnym. Ostatnia nowina nie wszystkim przypadła do gustu.
Ewa Minge o reakcji przyjaciół na jej współpracę z TVP
Ewa Minge jakiś czas temu pochwaliła się nową współpracą. Gwiazda dołączyła do obsady kanału TVP Kobieta. Projektanta pojawi się w programie Piękno – zgłoś się. Tym faktem postanowiła podzielić się na Instagramie ze swoimi obserwatorami, po czym spotkała się z przykrymi komentarzami.
W rozmowie z reporterką Jastrząb Post zdradziła, jak zareagowali jej przyjaciele, gdy dowiedzieli się, że rozpoczęła współpracę z nadawcą publicznym:
Większość moich przyjaciół to skrytykowała. Krytykowali, ale w żaden sposób nie przeszkadzali, ponieważ przyjaźń polega na tym, że bez względu na to, jakich wyborów dokonujemy, w jakim kierunku idziemy, to przyjaźń jest to coś zupełnie innego. Nas łączą tak wspaniałe emocje, historia, wspólne lata, przeżycia, że to z której strony, w której telewizji ktoś coś będzie robił, nie ma żadnego znaczenia. Ale w większości im się to nie podobało.
Ewa nie ukrywa, że przewartościowała swoje życie:
Staram się z moimi przyjaciółmi nie dyskutować na takie tematy, bo staramy się odcinać od tych tematów politycznych. Ja myślę, że w ogóle w pewnym momencie, zastanawiając się nad tym wszystkim, co się dzieje, że ja mam taki piękny świat sztuki. Do czego mi to wszystko. Te telewizje, różne inne historie. Ta moja misja zbawienia świata wydaje mi się pomału absurdalna. Świata nie dam rady zbawić, nie dam rady zmienić. Choroba mojego syna tak troszkę mnie obudziła. Że jednak więcej czasu dla rodziny, że jestem po 50., że w zasadzie coś mi przebąkuje mój młodszy syn, że może jakiś wnuk. W związku z tym, ja też chyba zweryfikuję te plany na przyszłość i zacznę czerpać bardziej z życia, a niżeli ciągle nieść jakąś misję i zbawiać ten świat na lepszy, bo go nie idzie zbawić.
Cała rozmowa poniżej:
