Mąż odwiedził Bogumiłę Wander w domu opieki. Nowe informacje nie napawają optymizmem
Bogumiła Wander swoją przygodę z telewizją rozpoczynała w latach 60. Trafiła do łódzkiego oddziału Telewizji Polskiej, gdzie długo nie zagrzała miejsca. W krótkim czasie zauważono jej talent i przeniesiono ją na główną antenę – do TVP1 i TVN2, gdzie była spikerką w programach emitowanych na żywo. Po raz ostatni przed kamerami pojawiła się w 2002 roku. Wówczas zakończyła karierę.
10.05.2021 | aktual.: 10.05.2021 16:34
Wander w 2018 roku udzieliła wywiadu, w którym powiedziała, że bardzo tęskni za pracą. Uważała, że mogłaby jeszcze chwile występować przed widzami:
Bardzo tęsknię za telewizją, oglądam bez przerwy, na okrągło, jak tylko mogę. To moje życie przecież, od młodych lat, przez wiele lat. Odeszłam na własne życzenie, może za szybko, tak mi się wydaje, bo mogłam przecież jeszcze dalej pracować.
Bogumiła Wander w domu opieki. W jakim jest stanie?
Legendarna dziennikarka od kilkunastu lat jest żoną Krzysztofa Baranowskiego. Połączyło ich gorące uczucie, które zostało wystawione na próbę. Jak donosił jakiś czas temu Fakt, Wander choruje na Alzheimera i dlatego trafiła do specjalistycznego ośrodka. Mąż przez długi czas regularnie się z nią spotykał. Pandemia koronawirusa bardzo ograniczyła ich kontakt:
Rozmawiam z dyrektorem ośrodka i jestem na bieżąco informowany o stanie zdrowia Bogusi. Dostaję regularnie też jej zdjęcia. U żony wszystko w porządku – mówi w rozmowie z Faktem.
Poluzowanie niektórych obostrzeń związanych z epidemią COVID-19 sprawiło, że Baranowski mógł wreszcie odwiedzić żonę. Niestety ich ostatnie spotkanie było dla niego bardzo trudne. Chociaż Bogumiła Wander wydawała się być w dobrej formie, nie poznała ukochanego męża:
Zastałem ją w dobrej formie, siedziałem przy niej, trzymałem za rękę. Nawet sobie tutaj tańczyła - komentował Baranowski w Dobrym Tygodniu.
Mężczyzna nie traci jednak nadziei. Wierzy, że jeśli będą się częściej widywać, coś się zmieni:
Nie poznaje mnie, ale będziemy się teraz częściej widywać i może się coś zmieni.
Trzymamy kciuki, by tak się stało.
