Niezwykle intymne wyznanie Macieja Stuhra na temat dzieci i ojcostwa. Nigdy wcześniej nie mówił o tym w ten sposób
Trudno w Polsce o popularniejszego aktora, niż Maciej Stuhr. Syn legendarnego Jerzego Stuhra odniósł niesamowity sukces w aktorskich kręgach - jest rozchwytywany, jego nazwisko znają wszyscy, a kobiety najbardziej kochają go za rolę w Listach do M. Zawodowo nie ma na co narzekać, a prywatnie? Prywatnie jest mężem i ojcem dwójki dzieci. Nigdy nie mówi o nich w mediach, unika mieszania życia rodzinnego do życia zawodowego. Niedawno zrobił jednak wyjątek i bardzo otwarcie opowiedział o swoich relacjach z dziećmi w rozmowie z Vivą.
Okazuje się, że Stuhr wcale nie uważał się za dobrego ojca, przynajmniej nie na początku. Gdy na świecie pojawiła się Matylda, Maciej miał zaledwie 25 lat i raczkującą karierę na głowie:
Właśnie zakończyłem działalność kabaretu „Po Żarcie”, żeby na poważnie zająć się aktorstwem, zagrałem w „Fuksie”, „Chłopaki nie płaczą”, a tuż po narodzinach Matyldy w „Przedwiośniu” Filipa Bajona swoją pierwszą poważną rolę. Zaraz potem zacząłem zdjęcia do „Poranku kojota”. No więc może sobie pani wyobrazić jaki był ze mnie ojciec. Gdzieś tam się w nocy przywlekałem do domu, zmieniłem parę pieluszek i rano z powrotem na plan.
A jak wygląda jego udzielanie się w rodzinie obecnie? Jakiś czas temu chodziły plotki, że aktor zrezygnuje z pracy na rzecz najbliższych. Nie doszło do tego, ale - jak sam wyznał - teraz bardzo wybrednie dobiera role:
Mogę sobie pozwolić, żeby zrezygnować z jednego, drugiego, trzeciego projektu, czego nie mogłem zrobić w wieku 25 lat. To był wóz albo przewóz. Albo chwycę tę szansę za nogi, albo ona gdzieś odleci. Marzyłem o kręceniu filmów całe życie, to co, miałem odmówić zagrania w Przedwiośniu? Teraz częściej jest tak, że role bardziej chcą mnie, niż ja chcę je. To jest chyba największa różnica. Dobra, mogę zagrać w tym filmie, ale mogę też nie grać. Nie kryguję się. Wiem, że nic mi się nie stanie jak nie zagram.
Jak Maciej Stuhr wychowuje dzieci?
Stuhr nie może narzekać na finanse, wręcz przeciwnie. W rozmowie z dziennikarką wyjawił jednak, że walczy z zasypywaniem dzieci prezentami - chciałby, by rozwijały swoją wyobraźnię i kreatywność bez drogich, zbędnych przedmiotów:
Ostatnio spędził część wakacji z Leonem, swoim kuzynem o rok starszym, który miał 30 zabawek, a Tadeusz ani jednej, bo Tadeusz głównie bawi się patykami, kamieniami, ślimakami, tym, co znajdzie. Z żoną dbamy o to, żeby go nie zarzucać zabawkami, choć i tak oczywiście jest zarzucany i nie wiadomo skąd się te zabawki biorą... W każdym razie staramy się, żeby raczej kreatywnie podchodził do rzeczywistości, ale na tych wspomnianych wakacjach Leon miał 30 samochodzików i fajne maskotki, ale co Tadeusz dotknął, było po łapach, bo: „To moje, moje, moje”. No więc Tadeusz zaczął badać rzeczywistość pod względem prawa własności. Poszedłem z nim ostatnio na spacer, a on pyta: „Co to jest? Szosa. Tadzia? Nie, nie Tadzia, wszystkich.
Podzielacie jego podejście?
