Dramatyczne wyznanie Conrado Moreno: "Wierzyłem, że przeżyje, wspominam jej ciepłe ręce..."

Podchodzę do niej, to kobieta, odzyskuje przytomność, oczy ma otwarte, usta pokryte szkłem, zaczynam ją obserwować, mówię do niej, usta ma zakryte kawałkiem chusty, odsuwam ją bym mógł oczyścić jej usta od tego szkła, ona prosi o chusteczki, nagle zaczyna mówić, że ją bardzo boli, łapię ją za rękę - dłonie ma ciepłe. Próbuję ją uspokoić, mówię, że pomoc już jedzie, żeby się gwałtownie nie ruszała. Kierowca Mitsubishi wyciąga apteczkę, wyciąga termiczny koc, przeprasza kobietę, powtarzając, że to nie jest jego wina. Po kilku minutach już jest straż pożarna, przy kobiecie leży jej telefon i klucze biorę z ziemi żeby przekazać pogotowiu tak żeby zabrali jej rzeczy. Strażacy przełożyli kobietę na nosze, jest już pogotowie, ratownik medyczny nie chce ode mnie wziąć jej rzeczy, czekam na policję. Jakbym ja był minutę wcześniej, jakby ta Kobieta stała kawałek dalej, jakby przyszła chwile później... Wierzyłem, że przeżyje, wspominam jej ciepłe ręce...