TYLKO U NAS: Edyta Górniak świętowała setne urodziny. Cały kraj może być z niej dumny. "Przyjęłam to za wielki honor"

Edyta Górniak od lat znajduje się w ścisłej czołówce polskich artystów. Cała Europa poznała ją w 1994 roku, gdy reprezentowała nasz kraj w Konkursie Piosenki Eurowizji z piękną piosenką To nie ja!. Do dziś wydała siedem albumów studyjnych, jeden koncertowy i jeden świąteczny. Wszystkie krążki zostały dobrze przyjęte zarówno przez fanów, jak i recenzentów.

W grudniu 2021 roku diwa wzięła udział w koncercie Murem za polskim mundurem Telewizji Polskiej. W jego trakcie wykonała patriotyczny utwór Czerwone maki na Monte Cassino, który powstał w maju 1944 roku, na chwilę przed zdobyciem klasztoru na tytułowym wzgórzu przez aliantów. Edyta nie ukrywa, że jest dumna z możliwości wykonania tej pięknej pieśni.

Artystka nie bez powodu zamieściła ten wpis. Opatrzył on wzruszający materiał wideo. Diwa pokazała w nim ujęcia z obchodów 100. urodzin bohatera bitwy – porucznika Edmunda Szymczaka, które odbył się w Zjednoczonym Królestwie. Jubileusz oficera armii Andersa odbył się w ratuszu miejskim w mieście Worcester, a Górniak osobiście stawiła się na wydarzeniu.

Diwa tylko w rozmowie z Jastrząb Post opowiedziała o tym, jak przebiegło jej spotkanie z bohaterem i o jego genezie.

W tej sytuacji nie dziwi, że Edyta poleciała do Zjednoczonego Królestwa z wielkim wzruszeniem. Spotkanie z porucznikiem Szymczakiem stanowi dla niej zaszczyt. Artystka przyjęła możliwość spotkania z nim za wielki honor.

Rozmówczyni naszego portalu o tym, że utwór "Czerwone Maki..." powstał w chwili zwycięstwa polskiego oręża, dowiedziała się z przemówień w trakcie obchodów.

Edyta oddała hołd panu porucznikowi nie tylko w imieniu swoim, ale również całej ojczyzny:

Redakcja Jastrząb Post jest pod wrażeniem zaangażowania Edyty. W galerii pod tekstem zamieściliśmy zdjęcia ze spotkania w Worcester. Wśród nich są ekskluzywne ujęcia, dostępne tylko na naszym portalu.

Bitwa o masyw Monte Cassino trwała od stycznia do maja 1944 roku. W rzeczywistości były to cztery odrębne starcia. Po jednej stronie walczyli żołnierze brytyjscy, amerykańscy, francuscy, polscy, kanadyjscy, nowozelandzcy, południowoafrykańscy i włoscy. Po drugiej – Niemcy i ich sojusznicy z Włoskiej Republiki Socjalnej, będącej państwem marionetkowym, zarządzanym przez Benito Mussoliniego.

Linie faszystowskich obrońców wzgórza zostały przerwane 18 maja wskutek natarcia 2. Korpusu Polskiego, Francuskiego Korpusu Ekspedycyjnego i Brytyjskiej 78. Dywizji. Zarówno alianci, jak i mocarstwa osi poniosły wysokie straty. Po stronie tych pierwszych było ok. 55 tys. zabitych i rannych. Niemcy i ich kolaboranci mieli ok. 20 tys. zabitych i rannych.

Bitwa o Monte Cassino uchodzi za jedną z najważniejszych bitew w historii II wojny światowej. Po zakończeniu globalnego konfliktu stalinowskie władze PRL odegrały niechlubną rolę w rugowaniu pamięci o niej. O starciu milczano, aby umniejszyć rolę generała Władysława Andersa. Sytuacja uległa zmianie po destalinizacji, a dziś raczej trudno znaleźć Polaka, który nie wiedziałby o ofierze krwi żołnierzy WP we Włoszech.