Justyna Majkowska nagle opuściła Ich Troje. Po latach mówi o powodach: "To było coś trudnego do udźwignięcia" [WIDEO]

Mieliśmy tańczyć salsę. Ja przyszłam bez pary, on też był sam. Tak się zaprzyjaźniliśmy, a po 6 latach spotkaliśmy się przypadkiem i... uderzył w nas piorun sycylijski. Wiedziałam od razu, że to on będzie ojcem moich kolejnych dzieci i proszę mamy dwójkę: Anielkę (5l.) i Gustawa (3l.). Do tego jest wspaniałym ojczymem dla mojego Ignasia - zdradza Justyna.

To były dwa lata, ale jakby wiele lat. To było tyle doświadczenia i tyle, ile się działo na przestrzeni tych dwóch lat, to naprawdę jest coś, no nie do uwierzenia. Teraz, jak sobie to przypomnę, to nie wiem, czy jest jakiś zespół na takim topie. No myśmy grali codziennie koncerty, czasami dwa razy dziennie. To było coś trudnego do udźwignięcia. Czego  ja, jak się okazało, nie dźwignęłam, bo po tych dwóch latach byłam już tak wypalona, że wiedziałam, że muszę zrobić przerwę, albo odejść.

Nie mogę powiedzieć, że żałowałam, ale często wracałam myślami i się zastanawiałam, co by było, gdybym została, a co by było gdybyśmy zrobili coś innego. Ja bardzo lubię zmiany, nie boję się tego, lubię na chwilę wyjść ze strefy swojego komfortu, co teraz takie jest modne, lubię to i lubię wyzwania, więc to też tak potraktowałam, bo nie miałam jakiegoś super pomysłu na życie. Wiedziała, że tego nie mogę robić.

Nie pamiętam w tej chwili, co powiedział, ale myślę, że on myślał, że ja żartuję, że tak se palnęłam, że jestem zmęczona, odchodzę, dramatyzuje baba.

Nie. To było całkiem z dnia na dzień. Odeszłam, gdy byliśmy w trasie w Stanach Zjednoczonych. Później tylko ustaliliśmy, że gramy Eurowizję razem. No w zasadzie więc nie z dnia na dzień, bo mieli trzy miesiące, żeby znaleźć sobie wokalistę, ale nie szukali, bo myśleli, że ja żartuję.

Nie żałuję tego, mam ekstra życie.

W Ich Troje musiałam podołać życiu w stresie na okrągło. Czasami miałam na scenie przyklejony uśmiech, zaciskałam zęby, ale momentami było też dużo zabawy - wyznała w rozmowie z cozatydzien.tvn.pl.

Dla rodziny nie jestem Justyną Majkowską z Ich Troje. Mój mąż ostatnio włączył dzieciakom mój duet z Michałem, który nagraliśmy, gdy byłam w ciąży z Anielcią. Dzieci patrzyły na to bez entuzjazmu. Były zdziwione tym nagraniem. Pytały, dlaczego śpiewał ze mną jakiś pan w czerwonych włosach. Wolałyby, żeby na tym filmiku był obok mnie ich tata - powiedziała w rozmowie.

To się tak zaczęło, że pierwszy singiel, pierwsza piosenka, którą nagraliśmy, to miała być na płycie Piotra. Ja miałam gościnnie zaśpiewać, więc w ogóle nie planowałam tego, natomiast potem jakoś tak to się fajnie rozwinęło. Zagraliśmy kilka koncertów. Okazało się, że mamy jakiś wspólny, taki fany flow, że stwierdziliśmy, że robimy to. Zarejestrowaliśmy płytkę, zobaczymy, co dalej będzie się działo, co los przyniesie.

Nie mamy szans na to, nawet nie chcemy. Po pierwsze nie mamy szans, po drugie nie chcemy, po trzecie to jest zupełnie inna muzyka. Nie chcemy tak naprawdę z nikim konkurować. Konkurowaliśmy z Piotrem, gdy byliśmy dzieciakami.

Mamy swoich słuchaczy i tego się trzymamy.

Z Michałem mamy bardzo fajne relacje. Gdy wysłałam mu jakiś utwór, już nie pamiętam w tej chwili, co to było, ale byłą to jakaś ballada. Pamiętam, że mówię: "Michasiu, taki numer, co ty myślisz, jest ok, czy taki średnio ok, co ty myślisz", a on mówi: "Nagrywajcie, piszcie, bo musicie pisać, bo robicie to dobrze, i róbcie to i w ogóle się nie zastanawiajcie, czy ktoś to będzie chciał zaakceptować, czy nie". Ja zadzwoniłam, bo wiedziałam, że on ma doświadczenie i po prostu ma czuja, wie, co może być fajne, co może być niefajne, co może się sprzedać i tak dalej. Taka rada, więc to robimy.