Syn Krawczyka dostał padaczki po spotkaniu z macochą. Wstrząsające kulisy próby pojednania Ewy i juniora po śmierci Krzysztofa
Krzysztof Krawczyk doczekał się jednego biologicznego syna Krzysztofa juniora, który aktualnie ma 47-lat. Od dawna zmaga się z niepełnosprawnością, którą nabył w wyniku tragicznego wypadku. Doszło do niego 28 czerwca 1988 roku pod Buszkowem.
18.09.2021 | aktual.: 18.09.2021 16:11
Auto, które prowadził piosenkarz, rozbiło się w miejscowości Buszkowo koło Bydgoszczy. Wpadło w zakręt i uderzyło w drzewo. Syn muzyka trafił nieprzytomny do bydgoskiej kliniki. Doznał poważnych obrażeń:
Długo nie zdawałem sobie sprawy z tych uszkodzeń, które miałem. Złamania, stłuczenie pnia mózgu, zaniki płatów czołowych, złamania szczęki — komentował w Uwadze Krawczyk junior.
47-latek do dziś zmaga się ze skutkami wypadku. W tym m.in. z padaczką pourazową, która całkowicie wykluczyła go z życia zawodowego.
Krzysztof Krawczyk junior dostał ataku padaczki po spotkaniu z Ewą Krawczyk
Krzysztof Krawczyk junior, chociaż jest jedynym biologicznym dzieckiem swojego znanego ojca, nie ma najlepszych kontaktów z jego żoną, Ewą. Dowodem może być fakt, że wkrótce spotkają się w sądzie, który ustali kwestie podziału majątku po znanym artyście. Przypomnijmy, że Krawczyk jakiś czas temu napisał drugi testament. Swojemu jedynemu synowi nie zostawił ani złotówki.
Krzysztof junior nie ukrywa, że trochę się obawia konfrontacji z Ewą. W rozmowie z Pomponikiem zdradził, że po jednym ze spotkań z macochą, miał atak padaczki:
Każdy taki stres to dla mnie zagrożenie. Po jednej z rozmów z Ewą Krawczyk, już po śmierci taty, miałem atak padaczki. Teraz też tak może być, ale ta rozprawa jest bardzo ważna dla mojej przyszłości, więc zbieram siły.
Syn Krawczyka dodaje, że choroba, z którą się zmaga, z pewnością nie była łatwa dla jego ojca:
To z pewnością nie było łatwe dla mojego taty, który nie miał dla mnie zbyt wiele czasu, bo musiał koncertować, żeby utrzymać powiększającą się rodzinę, a przecież opiekował się też siostrzenicami swojej żony. Dopóki żyła babcia Lucynka, miałem poczucie, że wszystko się jakoś ułoży, ale kiedy przeniesiono ją do domu opieki, sytuacja się zmieniła. Tata oddał mnie pod opiekę swojego brata i jego żony. Jak to się skończyło, wszyscy wiemy. Nie mam siły o tym mówić.
O tym, jak zakończy się ta sytuacja, przekonamy się za jakiś czas.
