Największa rodzinna tajemnica Anny Lewandowskiej ujawniona. Dlaczego nigdy o tym nie mówiła? To wielki powód do dumy

Anna Lewandowska w maju została mamą po raz drugi. Wraz z Robertem powitali na świecie córkę, Laurę. Dumny tata jako pierwszy pochwalił się tym faktem w sieci, a internauci ruszyli z gratulacjami. Dziewczynka wkrótce skończy pięć miesięcy. Rośnie jak na drożdżach, czego dowodem jest zdjęcie, które pojawiło się na Instagramie Ani.

Anna Lewandowska

Marta Borkowska

8 października 2020, 09:00

Trenerka jest bardzo związana ze swoją rodziną. Babcia dziewczynek z zawodu jest kostiumografem i realizuje filmy dokumentalne. Lewandowska otwarcie mówi, że gdyby nie jej wsparcie to nie byłoby jej tutaj i teraz. Przy każdej możliwej okazji podkreśla, jak ważna jest dla niej mama:

To ona nauczyła mnie kochać bezwarunkowo, to ona nauczyła mnie empatii, zdroworozsądkowości. To ona pokazała mi, że kiedy jest czas na łzy, to trzeba je wypłakać i że szczęście najlepiej smakuje z najbliższymi. To ona pokazała mi, że w życiu nie ma tylko czerni i bieli, ale są różne odcienie szarości - podkreślała Ania w jednym z wpisów na Instagramie.

Prababka Anny Lewandowskiej była bohaterką

Maria Stachurska jest związana ze światem kina. Właśnie miała swój debiut reżyserski. Nakręciła film Położna, który opowiada o życiu Stanisławy Leszczyńskiej, tytułowej położnej z Auschwitz. By jak najlepiej przestawić historię, włożyła mnóstwo pracy w gromadzenie materiałów: rozmawiała z bliskimi filmowej bohaterki, którzy pomagali jej w pracach. To dzięki niej wiemy, że cioteczna prababcia Anny Lewandowskiej była bohaterką. Jak podaje Fakt:

Niemiecki zbrodniarz doktor Mengele kazał jej rzucać noworodki na pożarcie szczurom. Sprzeciwiała się rozkazom okrutnego esesmana. Odebrała w obozie Auschwitz trzy tysiące porodów. Wszystkie dzieci urodziły się zdrowe, a kobiety nazywały ją mateczką.

Prababka Anny Lewandowskiej przeżyła obóz, ale nie chciała opowiadać o piekle, w którym przyszło jej żyć. Była osobą bardzo skromną i nie uważała się za bohaterkę. Robiła to, co do niej należało.