Zofia Zborowska i Andrzej Wrona wrócili do ważnego dla siebie miejsca i odtworzyli stare zdjęcie. Efekt? Uśmiech nieschodzący z twarzy przez resztę dnia

Nadzieja. Tak miała na imię moja babcia… Babcia Nadzia. Niesamowicie piękna, dobra i kochana kobieta. Mama mojej mamy. Była piosenkarką estradową, modelką i aktorką. Zawsze chciałam tak nazwać córkę. Hanna Zborowska-Neves za każdym razem jak rodziła swoje córeczki, to przypominała mi, że ona nie nazwała swoich córek Nadzia, bo ja sobie to zaklepałam jako małolata. Wiec jeśli będę miała kiedyś córkę to MUSZĘ JĄ TAK NAZWAĆ, bo inaczej się na mnie wkurzy. Szczerze? Byłam pewna, że będziemy mieli chłopca, ale w sumie ja też miałam być Tadkiem, po dziadku Tadku – mężu babci Nadzi. W każdym razie na szczęście Andrzej Wrona przystał na tę propozycję imienia. Także Nadziejko – czekamy na ciebie bardzo – napisała Zosia jeszcze w trakcie oczekiwania na pierworodną.

No i PYK mamy piąte zdjęcie na naszym pomoście  dla tych co są tu od niedawna: jest taki pomost na Mazurach, na którym zrobiliśmy sobie nasze pierwsze wspólne zdjęcie (zdjęcie nr 1), następnie 8 miesięcy później właśnie na tym pomoście zaręczyliśmy się (zdjęcie nr 2) po 4 miesiącach wróciliśmy tam ale już z obrączkami na palcach (zdjęcie nr 3) w kolejnym roku dołączyła do nas @wieska_my_life_after_adoption oraz Nadzia w brzuszku (zdjęcie nr 4) i wczoraj zrobiliśmy fotkę już w czwórkę…na powierzchni  (zdjęcie nr 5). Drukujemy i do ramki - para przedstawiła historię tego miejsca.