Życie Tatiany Okupnik po dwóch ciążach stało się koszmarem. Nawet defekacja była dla niej wyzwaniem: "O takich rzeczach trzeba mówić na głos"

Dopadła mnie depresja. Poczułam przytłoczenie, bo jedno płacze, drugie chce się przytulić, tamto krzyczy itd. Z trudem patrzyłam na zachwycające się dziećmi, szczęśliwe kobiety. Cały czas cierpiałam – fizycznie i psychicznie. Miałam wiele momentów, w których chciałam uciec. Z jednej strony czułam odpowiedzialność za dzieci, z drugiej – moja stara „ja” błagała: „Wyjdź, uciekaj! Od partnera, od dzieci, musisz się stąd wydostać!”. I znowu pojawił się wstyd i myśli, że chyba się nie nadaję. Nie mogę być matką, bo przecież takie emocje? Przecież te dzieci takie biedne – niedawno wyznała piosenkarka.

 Rodziłam Matyśkę przez 34 godziny. Przez pięć godzin parłam. Ostatecznie lekarze zdecydowali się na cesarskie cięcie w pełnej narkozie, bo nic innego na mnie nie działało. Ale okazało się, że to nie był koniec problemów – zaczęła.

Chodziłam od lekarza do lekarza i za każdym razem odbijałam się od ściany. Słyszałam, że to, co się ze mną dzieje, jest naturalne po tak trudnym porodzie. Taka karma – wyjaśniła.

A mój organizm przestał normalnie funkcjonować. Zwykła życiowa czynność, jaką jest defekacja, była dla mnie ogromnym wyzwaniem. Przez trzy lata nie mogłam załatwiać swoich fizjologicznych potrzeb. Pewnie, gdybyśmy się spotkali kilka lat temu, nie powiedziałabym ci o tym, ale dziś wiem, że o takich rzeczach trzeba mówić na głos. To nadal jest temat tabu. Dziewczyny mają problemy z nietrzymaniem moczu czy rozchodzącymi się mięśniami, ale wstydzą się o tym komuś powiedzieć i poprosić o pomoc – dodała.

Drugi poród, na szczęście, zniosłam dobrze. Urodziłam Tymka, wróciłam do domu i dopadła mnie depresja poporodowa. Opiekowałam się dwójką dzieci i nie umiałam przyznać się do tego, że to ponad moje siły i potrzebuję pomocy. Czułam się sfrustrowana – podsumowała ten wątek była liderka Blue Cafe.