Natalia Nykiel ma za sobą terapię. To straszne przez co przeszła, gdy była na samym szczycie. "Łzy mi napływały do oczu"

Jak wiecie, nauka jest czymś bardzo ważnym w moim życiu. W momencie, gdy przyjechałam po raz pierwszy do Warszawy, przyjechałam na studia. W tym samym czasie podpisywałam swój kontrakt płytowy. Wszystko, co się działo przez ostatnie pięć lat muzycznie w moim życiu – koncerty, płyty, spotkania z wami – działo się równolegle z moimi dziennymi studiami, które cały czas kontynuuję – napisała Nykiel w oficjalnym komunikacie.

W związku z premierą i dużą ilością wywiadów, po tak długim czasie nieobecności w tym świecie dziennikarskim, dużo mnie to kosztuje. Czuję, że te moje emocje są eksploatowane, ale też czekałam na to bardzo długo, więc chętnie oddaję wszystko, co mam. I cieszę się, że ta płyta już jest. I że moi fani mogą z nią trochę poobcować.

Przyszła do mnie taka myśl po miesiącu przerwy, po nagraniu wszystkich utworów, gdy włączyłam je sobie na nowo, że wow, że przekułam jakiś taki swój osobisty dramat i trudne swoje sprawy w coś super dobrego. Coś dającego nadzieję, ciekawego. I wtedy odetchnęłam.

Nie, aż tak to nie. Miałam taki moment, że myślałam, Boże mam depresję. Ale poszłam na pierwsze spotkanie z psycholożką i pani mi od razu powiedziała, że "Pani Natalio wszystko jest git", że potrzeba kilku rozmów, by wrócić na odpowiednie tory. Rok 2020 i 2021 był dla mnie czasem przejścia, zakończenia pewnego etapu i rozpoczęcia nowego.

Zawsze miałam coś takiego, że jak nagrywałam pierwszą płytę, to studiowałam inżynierię, a jak nagrywałam drugą, to studiowałam coś innego. I zawsze miałam coś. Nigdy tego nie traktowałam jako planu b, tylko coś równoległego. Nagle uznałam, że to jest ten czas, że skupiam się na jednym i hej do przodu. I dostałam taki kubeł zimnej wody na głowę, że nie, ale wcale tak nie trzeba, wcale tak nie jest. […] Skończyłam studia w wakacje, obroniłam się i nagle stanęłam w takim momencie, jakby wszystko się skończyło. Że co, skończyły mi się studia, skończyła się moja kariera, bo siedzę w domu i nie mam nic zaplanowanego? Że koniec?

Taką wisienką na torcie było to, że w wakacje 2020 mieliśmy zacząć prace nad płytą. I mój producent zadzwonił do mojego menadżera i mówi: "Ej, Kuba, coś źle. Natalia przestała śpiewać". W sensie, że zaczęłam śpiewać źle, tak fizycznie. Ja po prostu przestałam słyszeć. To jest zadziwiające, że tak to działa, bo nasza dusza jest bardzo połączona z ciałem. Jak nie jest zdrowy duch, to ciało też na to reaguje. Ja od razu ściśnięte gardło i łzy mi napływały do oczu, jak miałam otworzyć buzię i coś z siebie wydać. Wtedy uznałam, że to jest moment, w którym nie wiem, o co mi chodzi i idę po pomoc.

Na pierwszym spotkaniu z panią psycholożką dowiedziałam się, że tutaj jest okej i naprawdę trzeba skorygować kilka rzeczy. Z kilkoma się pożegnać, z kilkoma przywitać. To był trudny proces, fajny, taki oczyszczający. Dowiedziałam się dużo o sobie, o swojej relacji z rodziną.