Marcin Prokop o tym, jak odbiera go córka. "Widząc to, co robię, załamuje głowę". Zofia ma 16 lat i już potrafi celnie podsumować tatę
Marcin Prokop nie zawsze był dziennikarzem. Ukończył studia w Wyższej Szkole Ubezpieczeń i Bankowości w Warszawie, na kierunku finanse i bankowość. Po tym poszedł do pracy do banku. Większość czasu spędzał na przekładaniu papierów, kserowaniu dokumentów i parzeniu kawy, przez co zaczął robić wszystko, by podziękowano mu za współpracę.
Stwierdzono, że się do tego nie nadaję, skoro nie jestem w stanie nawet skutecznie skserować dokumentu i za każdym razem psuję kserokopiarkę. Czułem satysfakcję, że jest jakaś afera, że wreszcie w tej skostniałej instytucji coś drgnęło – wyznał.
Po tym rozpoczął karierę w mediach. Zaczynał od gazet, a z czasem przeszedł do telewizji. Dziś cały kraj zna go za sprawą występów w Dzień Dobry TVN. Tworzy tam rewelacyjny duet z Dorotą Wellman. Prezenter nie może narzekać na życie osobiste. W 2011 roku poślubił Marię Prażuch-Prokop. Pięć lat wcześniej na świat przyszła córka pary, Zofia.
Marcin Prokop o relacjach z córką
Dumny tata udzielił wywiadu magazynowi Viva!, w którym opowiedział o relacjach z córką.
Chciałbym zaszczepić jej jak najdalej idącą niezależność. Poczynając od niezależności od głupich owczych pędów, od presji grupy, poprzez niezależność ekonomiczną, czyli nie licz na to, że w dorosłym życiu cokolwiek od kogokolwiek ci się należy. A żyjemy w czasach, kiedy takie roszczeniowe nastroje są bardzo silne. Do tego dorzuciłbym niezależność rozumianą jako samosterowność, to znaczy podejmowanie suwerennych decyzji, zgodnych ze swoimi przekonaniami – zaczął od tego, co chciałby jej przekazać.
Następnie wskazał, co Zofia myśli o jego pracy w show-biznesie. Jak się okazuje, nastolatkę śmieszy ten świat, a nierzadko załamuje ona głowę, widząc popisy ojca w telewizji. Marcin nie kryje satysfakcji z tego powodu.
Chyba nie (nie wejdzie do mediów – przyp. red. Jastrząb Post), ją raczej śmieszy ten świat, w którym uczestniczę i widząc to, co ja robię, załamuje głowę. To nie jest coś, co ją ekscytuje za specjalnie i bardzo dobrze. I dodał: – Cieszę się z tego, kiedy ona jest szczęśliwa i jak wybierze sobie jakikolwiek zawód, będzie chciała robić cokolwiek sobie wymyśli, to jej przyklasnę.
To wzorowa ojcowska postawa.
