Jan Kulczyk chciał być dyrektorem opery i nigdy nie przeklinał... Tego mogliście o nim nie wiedzieć

Jan Kulczyk zmarł 29 lipca 2015 roku w Wiedniu. Za granicę pojechał na drobny zabieg kardiochirurgiczny. Niestety do kraju już nie wrócił, choć miał zaplanowany szereg spotkań biznesowych. Zmarł w wyniku powikłań pooperacyjnych.

Gwiazdy ludzie kultury i sztuki, przyjaciele rodziny oraz dziennikarze od rana składają kondolencje.

Śmierć Jana Kulczyka zaskoczyła - nikt nie spodziewał się, że miliarder odejdzie tak niespodziewanie i szybko. Pozostawił po sobie ogromne imperium finansowe, które przejmie jego syn, Sebastian Kulczyk. Od stycznia 2014 zajmuję się firmą ojca.

Jan Kulczyk ukończył liceum w Bydgoszczy. Potem studiował prawo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza oraz handel zagraniczny na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Doktorat obronił w 1975. W 2013 amerykańskie czasopismo „Forbes” umieściło Jana Kulczyka na 384. miejscu w rankingu najbogatszych ludzi świata, określając jego majątek na 3,5 mld dolarów. Wspierał polskich olimpijczyków oraz budowę Powstania Muzeum Żydów Polskich. Był postacią pomnikową.

Magazyn Puls Biznesu często pisał o Janie. Zadał mu też 12 bardzo osobistych pytań. Zobaczcie trafne i błyskotliwe odpowiedzi Jana. Bo właśnie takim był człowiekiem.

• Najcenniejsza rzecz, jaką posiada? Szacunek ludzi, na których mi najbardziej zależy.
• Życiowe motto? Sięgaj, gdzie wzrok nie sięga.
• Ulubione zajęcie? Podyskutować o tym, co mnie trapi, we właściwym gronie. Niekoniecznie przyjaciół, czasem potrzeba sparingpartnerów.
• Wady i zalety? Wada dla niektórych, dla mnie zaleta — jestem uparty, dociekam do końca, nigdy nie rezygnuję.
• Nadużywane słowa? Nie przeklinam.
• Jaki dar dostał od Boga? Wiem, kiedy wstać i wyjść. Tak było nie tylko z Wartą i Orlenem.
• A jaki naturalny dar chciałby posiadać? Gra na fortepianie. Do tego być dyrektorem Opery Narodowej, ale ciągle ktoś mnie wygryza.
• Kim chciałby być, gdyby nie był tym, kim jest? Chciałbym być tym, kim jestem, zawsze chciałem rzeźbić w przestrzeni i w czasie, być architektem.

Więcej na: Puls Biznesu