Anna Lewandowska przeprowadziła wspaniały wywiad. Nie spodziewaliśmy się, że będzie tak wzruszający
Anna Lewandowska od kilku miesięcy aktywnie buduje swojego bloga parentingowego, uruchomionego z okazji pierwszych urodzin Klary. Trenerka, która specjalizuje się w żywieniu i treningach dla przyszłych mam i kobiet w ciąży, postanowiła pomóc Polkom w zrozumieniu potrzeb swoich dzieci i na razie zbiera za to same pochwały. Nie zawsze porusza jednak łatwe tematy.
W najnowszym wywiadzie dla Baby by Ann, Lewandowska rozmawiała z żoną Bartka Królika - doskonale znanego w Polsce artysty, który współpracuje między innymi z Agnieszką Chylińską. Królik i jego rodzina zostali dotknięci prawdziwym nieszczęściem. Młodsza córeczka muzyka urodziła się z zespołem Downa, nieuleczalną chorobą, która wpływa na wszystkie aspekty życia.
Karolina Królik w rozmowie z trenerką wspomniała okropny moment, w którym pierwszy raz lekarz zasugerował, że coś jest nie tak:
Strasznie się cieszyłam, bardzo tego chcieliśmy! W 12. tygodniu pojechaliśmy całą rodziną do lekarza na USG.W pewnym momencie Bartek z Kaliną wyszli z gabinetu, bo moja córka chciała iść do toalety i wtedy lekarka powiedziała mi, że widzi jakąś nieprawidłowość. Czułam jej podenerwowanie, byłam tam sama… W końcu powiedziała delikatnie, że tutaj jest powiększona przezierność karkowa – taki pierwszy marker, który może wskazywać na zespół Downa – i że ona proponuje badania prenatalne. Najpierw był szok, a potem miałam jakiś taki dziwny spokój w sobie… Taki, jaki miałam przy pierwszej ciąży: że pewnie wszystko i tak będzie dobrze, ale jeśli nie, to też będzie dobrze, jakoś to będzie.
W dalszej części wywiadu zdradziła, że gdy podejrzenia potwierdziły się, a ich druga córeczka będzie chora, rozpacz przejęła nad nią kontrolę:
Zrobiliśmy nieinwazyjne badania. Mój mąż sam pojechał po wyniki, ja zostałam z córką w domu, miała jakąś infekcję. Siedziałam jak na szpilkach. Zadzwonił do mnie, jak tylko je odebrał i powiedział, że wyniki wyszły źle, że ryzyko jest bardzo wysokie i … że to dziewczynka. To był moment graniczny. Zaczęłam bardzo płakać. To był szloch rozpaczy. Nawet jak człowiek sobie poukłada w głowie różne rzeczy, to często nie jest gotowy na emocje, one w takich momentach puszczają. Moja córka mnie wtedy pocieszała. Nie pytała dlaczego płaczę, tylko mówiła: Mamusiu, nie płacz. I przytulała mnie. Jak wrócił mój mąż, zaczęliśmy bardzo trudne rozmowy, jak to będzie.
Choć wiedziała, że nie będzie łatwo, Karolina nigdy nie miała wątpliwości i nie zastanawiała się nawet przed sekundę nad usunięciem ciąży. Ona, jej ukochany i starsza córka powitali małą Jagodę z otwartymi ramionami. Zdradziła też, że Jagoda jest prawdziwą córeczką tatusia:
Tak, choć „mamusiowa” też. Ona jest ze mną bardzo zżyta, dlatego, że Bartek jest muzykiem i często wyjeżdża. Ale jak wraca, to już tylko: tatuś, zresztą u Was pewnie jest podobnie.
Trudno się nie wzruszyć, prawda?
