Domy księżnej Diany skrywają smutne sekrety. Romanse, zdrady, kłótnie… Tak wyglądało jej "bajkowe" życie

Mimo to, informacje na jej temat dalej budzą gorące emocje. Co jakiś czas pojawiają się nowe publikacje, które ujawniają sekrety księżnej, jak książka Deb Stratas At Home with Diana (W domu z Dianą).

Kanadyjska autorka podróżowała śladami Diany, odwiedzając jej ulubione miejsca. Stara się przedstawić portret życia domowego księżnej.

Posiadłości, w których przez całe życie mieszkała Diana, było aż jedenaście. Wśród nich Highgrove House oraz Althorp, gdzie na wyspie znajduje się jej grób, a także Park House na terenie królewskiej posiadłości Sandringham, gdzie się urodziła i wychowała oraz londyński pałac Kensington. Te ostatnie dwa domy najbardziej kojarzą się z dzieciństwem i życiem rodzinnym księżnej.

Jedną z pierwszych rzeczy, którą Stratas podkreśla w wywiadach, jest bezdomność Diany – księżna nigdy nie miała swojego domu.

Małym wyjątkiem był krótki okres, kiedy jako nastoletnia dziewczyna, Diana kupiła sobie za swój spadek małe mieszkanie w Londynie, które dzieliła z kilkoma koleżankami. Wtedy też spotkała Karola, rok później była jego żoną.

Domem Diany, z którym wiążą się dwie bardzo intymne historie, była wiejska posiadłość Highgrove House.

Diana miała kilku kochanków, wśród nich nauczyciela jazdy konnej majora Hewitta, ale zawsze uważała, że w ich ramiona pchnął ją chłód i lekceważenie ze strony męża, który zdradzał ją nawet tuż przed ślubem. Uznawała, że mężowi należy się zemsta. Dlatego w styczniu 1987 r., wczesnym rankiem przyjechała z zaskoczenia z Londynu do Karola, który odpoczywał w Highgrove.

Chciała go przyłapać na gorącym uczynku i prawie jej się to udało. Tuż przed wjazdem limuzyny Diany z podjazdu rezydencji odjechało auto Camilli, a w sypialni księżna znalazła pomiętą pościel i popielniczki pełne niedopałków, a w tamtym czasie kochanka Karola paliła bardzo dużo papierosów.

Zrozpaczona księżna zrobiła wielką awanturę. Na koniec, niewiele myśląc, podniosła wielką kryształową popielniczkę, rzucając nią w kierunku Karola. Na szczęście chybiła, ale mało brakowało do nieszczęścia.

Często świadkami awantur między rodzicami byli młodzi książęta William i Harry. Dianie nie udało się wypełnić obietnicy, którą dała sama sobie w młodości. Nie chciała, by jej dom przypominał jej własny z dzieciństwa.

Diana nie wyniosła z domu wzorców związku. Jej matka Frances odeszła do innego mężczyzny, porzucając ojca sześcioletniej wówczas córki, Edwarda Spencera.

Domy Diany nie były szczęśliwe. Ciągłe kłótnie powodowały stres. W takich warunkach dorastali Harry i William.

Najdłużej księżna mieszkała w pałacu Kensington i także to miejsce znaczyło dla niej najwięcej. To tam na świat przyszli jej synowie, świętowała wiele szczęśliwych okazji, a po jej śmierci pojawiły się stosy kwiatów.

Poza dobrymi chwilami przeżyła tam tragedię bulimii, w którą wpędził ją chłodny mąż i media, analizujące każdy centymetr jej ciała. Księżna wspominała, jak po kłótniach z mężem cięła sobie uda nożykiem do cytryn. Na szczęście dzięki pomocy psychologów, których zapewniła jej Elżbieta II, udało się wyjść z depresji.

W ostatnim okresie, po separacji z Karolem, Diana mieszkała w pałacu Kensington zupełnie samotnie. To tam odwiedzał ją jej kochanek Hasnat Khan, kardiochirurg, który w samochodzie zaufanego służącego, Paula Burrella, wjeżdżał do pałacu na tylnym siedzeniu auta nakryty kocem, wioząc często Dianie jej ulubione przysmaki z KFC.

To tam Burrell był świadkiem, jak księżna powitała kochana ubrana jedynie w kolczyki i futro z norek.

Kiedy ten związek rozpadł się, księżna chciała wzbudzić zazdrość w Khanie i rozpoczęła romans z Dodim al Fayedem, który przerwała ich śmierć.