Ida Nowakowska bez ogródek o Halloween. Gorzką tajemnicę filozofii święta duchów poznała podczas pobytu w Ameryce
Ida Nowakowska to jedna z twarzy TVP. Obecnie pracuje w Pytaniu na śniadanie. Karierę łączy z macierzyństwem. Wraz z mężem Jackiem wychowuje syna, Maksa. Rodzina nie ukrywa, że wiara jest dla nich ważna.
Ida Nowakowska
Jestem osobą bardzo wierzącą, więc tak też chciałabym wychowywać mojego synka. My, jako rodzice, myślimy, jak to będzie wyglądać, chcemy, żeby to było nawet nie tyle poważne, ile by była w tym jakaś symbolika i nasza świadomość, w jaki świat przez sakrament chrztu wprowadzamy nasze dziecko. Dużo na ten temat czytamy. Nie chcemy, by chrzciny były tylko eventem – powiedziała przed chrztem dziecka w rozmowie z Plejadą.
Reporterka Jastrząb Post zapytała dziennikarkę o jej stanowisko ws. Halloween.
Ida Nowakowska szczerze o Halloween
Nasza rozmówczyni uważa, że Halloween to nie święto, a tylko pretekst do zabawy, tak jak np. Walentynki. Ponadto nie ma w nim żadnej głębszej idei. Ida sama się o tym przekonała, gdyż mieszkała niegdyś w Stanach Zjednoczonych.
Ja mam wrażenie, że nie ma jak świętować Halloween, bo to nie jest święto, nawet nie ma jak tego porównywać do zaduszek, Święta Zmarłych. Halloween to jest taki pretekst do zabawy, tak jak np. Walentynki. Tyle lat mieszkałam w Stanach. W Stanach to jest taki moment, gdzie dzieci się przebierają, chodzą po domach, jest trick or treat. To naprawdę tak funkcjonuje. Starsi się przebierają i wychodzą na wieczorne imprezy. Zupełnie więcej filozofii w tym nie ma. Ja wiem, że u nas robi się jakieś porównania, czy ktoś wierzy w jakieś stwory itd. Ja o tym nic nie wiem i mnie to nie interesuje.
Następnie zdradziła to, w jaki sposób jej rodzina podchodzi do uroczystości Wszystkich Świętych.
U mnie w rodzinie jest bardzo dużo tradycji związanych z tym okresem, weekendem, który teraz się zbliża. Ale to nie są wyjątkowe tradycje, raczej typowe jak np. zaduma. Jest to poważne święto, poważny czas. My mamy bardzo dużo osób na górze więc poświęcamy czas żeby sobie ich przypomnieć, porozmawiać. To nie jest smutny czas, ale jest poważny.
Jaki ten czas wygląda u was?
