Gwiazdy na premierze filmu "Sonata": Małgorzata Foremniak, Anna Popek, Łukasz Simlat, Małgorzata Opczowska-Łęska

Na historię Grzegorza trafiłem w sposób przypadkowy, pracując nas scenariuszem do serialu fabularnego, który miał dotyczyć osób niepełnosprawnych. Podczas dokumentacji do tej produkcji, która finalnie nie powstała, trafiłem na nagranie, na którym Grzesiek gra „Sonatę księżycową”. Chłopak nie znał słów, więc nie mógł komunikować, przekazywać prostych, podstawowych informacji. Kiedy usłyszałem, jak gra i kiedy poznałem jego nieprawdopodobną historię, podjąłem decyzję, by poświęcić kilka lat życia i odkryć przed widzami wielobarwny świat człowieka z niepełnosprawnością - mówił reżyser.

Choć film fabularny ułatwia w sposób zmysłowy takie doświadczenie, nie było to proste. Miałem momenty zwątpienia, ale nie bałem się wyzwań filmowych i artystycznych. Największym z nich było stworzenie postaci głównego bohatera. Kto miałby zagrać Grzegorza? Gdzie ja znajdę aktora, który ma talent Leonarda di Caprio, ma 20 lat, gra na fortepianie i jeszcze jest podobny do Grześka? Wydawało mi się to wszystko karkołomne, niemożliwe. Z pomocą przyszedł mi aktor Michał Sikorski, który podczas trzyletnich przygotowań do roli, stał się pianistą z niedosłuchem fizycznie i psychicznie. Nawet dla osób, które znają prywatnie Grzegorza, jest to wyjątkowe odwzorowanie – zdradził Bartosz Blaschke.

Kiedy wspominam dzisiaj cały proces powstawania „Sonaty”, wiem, że unosił i unosi się nad nim metafizyczny nimb. Przekonałem się o tym podczas gdyńskiej premiery i długich owacji na stojąco po filmie. Tamtego dnia poczuliśmy, że nasza energia włożona w film, udzieliła się widzom. Śmiech, wzruszenie i łzy, dotarły do nas w jakiejś zwielokrotnionej dawce i pozostaną na długo. To zasługa Grzegorza i jego osobowości, ale także całego zespołu, który w sposób szczery i odważny włożył w „Sonatę” swoje serce i kawał własnego życia – wyznał Marcin Kurek.