Dziwny wywiad Gabi Drzewieckiej z wielką gwiazdą. „Była bardzo trudna. Nie wiadomo co konsumowała wcześniej”

Najtrudniejszym wywiadem był dla mnie wywiad z Erykah Badu (...) Nie zniechęciło mnie to do jej muzyki, po prostu traktuję ją jako specyficzną artystkę. Sytuacja była taka, że ona grała na Szczecin Jazz Festiwalu (...) I to tam miałam okazję z nią porozmawiać.

No i najpierw rozmowa miała być jakoś miedzy 18 a 19 czy jakoś tak, no to ja już przed godziną 18-stą byłam gotowa, abstrahując od tego, że człowiek jest już zrobiony, pomalowany, więc nie chcesz się wygnieść w rzeczach, więc automatycznie jesteś sztywniejszy. No i siedzę od tej 18 i czekam. 19-sta...20-sta, dalej nic nie wiadomo. (...) Nie wiadomo kiedy przyjdzie. No i mijają kolejne godziny, a ja jestem cały czas na tej spince. Nie mogę się zrelaksować, bo wybiję się z rytmu (...) I wtedy denerwuje się coraz bardziej i coraz bardziej zmęczona. No i ostatecznie wywiad odbył się o pierwszej w nocy. Pomyśl, jak bardzo mnie to wykończyło psychicznie i fizycznie.

No i to była bardzo dziwna rozmowa. Bo ona czasem odpowiadała normalnie od razu, a czasem ja ją musiałam ciągnąć za język. Czasami były takie opcje, że ja jej zadaje pytanie, a ona się patrzy w druga stronę, w przestrzeń. I nie wiesz, czy ona się zastanawia, czy ma cię w dupie. Wisz to jest takie naprawdę ciężkie do zrozumienia, bo potem co my widzimy po montażu, z podkładem muzycznym, jest dynamicznie, zobrazowane klipami, no to już nadaje takiego większego życia temu materiałowi i wywiadowi. A tutaj siedzimy na sali, gdzie jest cisza, jak makiem zasiał. Jest ekipa, jest jej menadżer, no i po prostu siekiera w powietrzu jak jest taka cisza. I ja siedzę i nie wiem, czy mam zadać pytanie pomocnicze? Nie wiem, jakoś ciężko mi było ją wyczuć, bo ona miała wahania tych nastrojów. Raz się zdenerwowała tam na coś, bo zadałam jej pytanie o coś, o czym sama mówiła już publicznie. No to na mi coś tam odpysknęła (...) No i dalej z nią tam rozmawiałam.

I potem po rozmowie, ona tam widziała, że mamy porozkładane jej płyty. Jeszcze zdążyłam poprosić ja o podpis, to ona mówi: "O Jezu, dziękuję, że tak wspieracie muzykę, że wspieracie wszyscy, dzięki, dzięki." Ekstra, nie.

Ja tylko zapytałam: "Czy ja cię obraziłam jakimś pytaniem?" No bo ona się dziwnie zachowywała. Na to ona: "Nie no coś ty". To było jakiś śmieszne, jakby w jakąś dziecinną zabawę wpadła. No to było naprawdę bardzo dziwne zachowanie (...) Trudna była, była bardzo trudna, ale tez nie wiadomo, co tam konsumowała wcześniej. Na to też trzeba być przygotowanym.