Krystian Wieczorek gorzko o zarobkach aktorów: "Nie żyjemy w Niemczech". A co ze stawkami w "M jak miłość"? [WIDEO]

Oczywiście, że pamiętam. Byłem kompletnie zestresowany. Ja przeszedłem prosto z serialu, który się nazywał Czas honoru. (...) To, co mi się rzuciło w oczy, to, to, że te seriale kostiumowe naprawdę wymagały czasu, więc kręciliśmy to bardzo wolno. Serial obyczajowy rządzi się swoimi prawami, więc ta praca była o wiele szybsza i to było dla mnie bardzo zaskakujące. Ale pamiętam, że wszyscy byli życzliwi i – mimo wszystko – był czas, żeby się poznać, popracować, oswoić – wyjaśnił nam Krystian.

Na plan przyjeżdżałem nocnymi pociągami z Gdańska. (...) Szedłem jak zombie do make-upu. Odsypiałem tę koszmarną nocną podróż, bo pociągi wtedy jeździły jakąś potworną długość czasu. Pierwszego dnia byłem "wczorajszy" po podróży – zdradził.

Kiedyś bardzo dawno temu zagrałem tam epizod z Joasią Koroniewską – zanim potem zostałem słynnym Andrzejem. Serial miał wtedy tak wielką "siłę rażenia", że przez ten epizodzik, gdzie ja tam powiedziałem jakieś jedno zdanie, dostałem tyle SMS-ów, co nigdy w życiu – otworzył się.

Nikt nie pracuje dla idei, bo każdy ma do wykarmienia swoje dzieci i swoje rodziny – zaczął Krystian.

Każdy negocjuje i każdy jest oceniany według zasług (...). Nasze serce i oddanie temu zawodowi i serialowi jest jakoś wymierne. Produkcje wyceniają to we własny sposób. Każdy też negocjuje jak w każdej branży. Ta branża nie odróżni się np. od branży dostawców pączków. Ten człowiek też negocjuje ze sklepem, za ile tego pączka sprzeda. Jest to tylko bardziej subiektywne, arbitralne, no bo sztuka jest generalnie nie do policzenia – wytłumaczył.

Ja złego słowa nie powiem. Jestem bardzo zadowolony. Negocjowałem tak jak każdy i tyle. Nie robiłbym z tego wielkiego halo ani wielkiej sprawy. Każdy w negocjacjach jest graczem we własnej sprawie – podsumował ten wątek.

To, co jest pompowane przez różnorakie media, to naprawdę włóżmy to między bajki. Naprawdę nie ma takich umów, nie żyjemy w Stanach Zjednoczonych, nie żyjemy nawet w Niemczech, gdzie aktorzy mogą sobie pozwolić na bycie w jednej produkcji. To naprawdę tak nie działa, a potem niestety tego typu plotki robią wiele złego, bo gdy ja jadę gdzieś na prowincje w dobrym tego słowa znaczeniu, spotykam się z ludźmi, to oni patrzą na nas przez pryzmat tych plotek i to stwarza dystans. A proszę mi uwierzyć, że to nie są takie super pieniądze.

Gdyby to były takie super pieniądze, to aktorzy nie braliby dubbingu, teatru, kina. To nie jest tak, że mamy rozdmuchane wyobrażenia, żądania i potrzeby konsumpcyjne. Czasami naprawdę siadamy przy piwie z kolegami i się z tego śmiejemy, bo ja wolałbym być w jednym serialu M jak miłość, nawet na wyłączność, za naprawdę takie pieniądze, że ja nie musiałbym chodzić i szukać roboty. Ale rynek jest taki, jaki jest – zauważył.

I to nie jest kwestia M jak miłość. To jest kwestia w ogóle naszego rynku. Jest jaki jest. Inflacji raczej produkcji nie zauważają niż zauważają, więc te negocjacje na pewno nie są łatwiejsze, ale czy kiedyś były łatwe? Są takie jak zawsze. Jest to oczywiście jakiś pretekst do rozmów.