Ida Nowakowska bywa wykorzystywana przez ludzi: "Nie jestem głupią osobą". Tak reaguje na podłe zachowania [WIDEO]

Ja nie afiszuję się ze swoją wiarą. Nikogo nie chcę uczyć, wręcz odwrotnie – uważam, że każdy powinien robić to, co jest dla niego cenne, ważne i to, co w jego duszy gra.

Ja akurat w takich dyskusjach nigdy nie zostałam obrażona, mam polsko-amerykańskie wychowanie. W USA szanuje się każdą wiarę i każde wyznanie. To jest taki temat, który obdarza się wyjątkowym szacunkiem. Ja nikogo nie krytykuję za to, że nie wierzy i oczekuje, że nikt nie będzie mnie krytykował za to, że wierzę. Ale jeśli by tak było, to myślę, że warto jest porozmawiać i dojść do jakiegoś konsensusu.

Zależy. Jest krzywda i krzywda. Wybaczanie, to jest niezwykle trudny proces. Jeśli ktoś cię zrani, to jest bardzo trudno wybaczyć. Trudne pytanie. Musiałabym się zastanowić i to musiałoby być zawieszone w jakimś kontekście.

Potrafię się zdenerwować. Wydaje mi się, że jestem na co dzień miłym człowiekiem, ale trzeba zapytać o to osoby, które spędzają ze mną więcej czasu. Wydaje mi się, że życie jest jedno i trzeba być bardzo wdzięcznym za każdą chwilę, szczególnie, gdy patrzymy na to, ile przerażających rzeczy dzieje się na świecie. My nie możemy wszystkiego skontrolować, więc jeśli mamy taki dzień, gdzie możemy być razem z ludźmi, z którymi pracujemy i spędzać chwile takie pełne pokoju, wtedy staram się dawać z siebie wszystko. Dla mnie dawanie z siebie wszystkiego, to jest dawanie dobra. Czasami nawet jak mam zły dzień i ktoś się do mnie spontanicznie uśmiechnie, to od razu sprawia, że chce mi się żyć. Więc chciałabym być czasami dla kogoś taką osobą i mam nadzieję, że jestem.

Natomiast czasami, jak jest się dobrym człowiekiem, to ludzie cię też wykorzystują. I mówią, no tak, Ida to i tak wybaczy. Może coś takiego jest. A mi się wydaje, że nie jestem głupią osobą, więc czasami, jak widzę, że ktoś chce mnie skrzywdzić i robi to specjalnie, to potrafię się trochę zdenerwować. Ale wydaje mi się, że znajduję w swoim sercu taki spokój, żeby się nie denerwować. Życie jest za krótkie, więc wolę być pozytywną osobą. Ale oczywiście, są takie chwile, że nie mogę się pogodzić z tym, co się dzieje.