TYLKO U NAS! Anna Popek szczerze o krytyce jej powrotu do "PnŚ": "Nie wszyscy muszą wszystko komentować" [WIDEO]

Jestem fanką muzyki. Podczas festiwalu w Ciechocinku jestem totalną fanką muzyki cygańskiej. Bardzo lubię muzykę bałkańską. W moich żyłach płynie trochę krwi węgierskiej, więc ten temperament chyba stąd i to ożywienie, kiedy słychać gorące rytmy czardasza. Bardzo taką muzykę lubię. Kocham też muzykę Grechuty i poezję śpiewaną. To ta romantyczna część mojej duszy. Lubię dobrą klasykę, naszą polską i zagraniczną. Bardzo lubię The Police, Depeche Mode. Miałam też w swoim życiu okres, że chodziłam tak a'la Depeche Mode. Byłam depszówą przez moment. Bardzo lubię bluesa śląskiego, bo ze Śląska jestem. To co mnie kształtowało, w jakiś sposób we mnie rezonuje, bardzo lubię takie dźwięki.

Na szczęście każdy z nas pracuje innego dnia. Mamy szanse wykorzystać ten swój czas. To jest długi program, ponad trzy godziny. Mamy szanse wykorzystać go najlepiej, jak potrafimy. Jedyną osobą, z którą rywalizuję, jestem ja sama. Moim jedynym celem, jest być lepszą wersją samej siebie. Wciąż się uczę czegoś nowego .

Ta współpraca w parze jest kluczowo ważna. Dlatego, żeby program był sympatyczny i żeby się go dobrze oglądało.

To naprawdę było moje marzenie, bo bardzo lubię Pytanie na śniadanie i tę formę takiego programu na żywo, kiedy rozmawia się o wszystkim. I o miłości, i o problemach prawnych, i o sporcie, i o kuchni... No takie jest życie. Wszystkiego w naszym życiu jest po trochu. Pół roku temu przysięgam, nie wiedziałam, że trafię tutaj ponownie .

Ja na nowo się narodziłam i dla siebie i dla tego programu . Już wiem, że jestem silna i mogę przejść przez różne sytuacje i też chcę to wykorzystać, po to, żeby się dzielić z widzami, bo każdy z nas ma przecież w życiu takie lepsze i gorsze momenty. Chcę państwu powiedzieć, że te gorsze się skończą, a lepsze przyjdą. Trzeba tylko wierzyć w to i pracować nad tym.

Propozycja pojawiła się, kiedy wystąpiłam też ja z taką propozycją. Spotkaliśmy się w połowie. Był taki moment, że można było uzupełnić, te znakomite kadry Pytania na śniadanie o jeszcze jedną osobę. I tak się złożyło.

Uważam, że nie wszyscy muszą wszystkim kibicować. Każdy ma prawo do swoich emocji, do swoich przekonań. To jest nasza wolność. Nie wszyscy też muszą wszystko komentować. Pozostawiam to tak, jak jest. Jedna z koleżanek powiedziała, że robię to, co kocham i tu się muszę zgodzić. Tak właśnie jest. Cieszę się, że mogę to zrobić. Życzę każdemu, żeby robił to co kocha, bo wtedy ta praca nas unosi. I pozwala nam rozwijać skrzydła. Jestem wdzięczna losowi, że tak się stało.

Normalnie, tak jak kulturalni ludzie się zachowują. Przecież nikt nie jest wrogo nastawiony do drugiej osoby.

No oczywiście. Czytałam kilka takich komentarzy. Niektóre uwagi wzięłam sobie do serca. Dużo było pozytywnych, że sama byłam zaskoczona. Ludzie pamiętają mnie jeszcze .