Agnieszka Chylińska ze łzami w oczach „o byciu mamą WYJĄTKOWEGO dziecka”: „To taki mój prezent dla wszystkich którzy opiekują się ludźmi chorymi, starszymi”. Poruszający wywiad

Poprosiłam o pomoc i wsparcie Marcina Prokopa. Rozmawialiśmy ze sobą nie raz, nie tylko przed kamerami... To miał być kolejny nasz wywiad... Ale nie wyszło. Temat mnie przerósł. Myślałam, że dam radę, że przecież napisałam tę książkę, by powiedzieć wam więcej. Również o sobie i o byciu mamą wyjątkowo "wyjątkowego" dziecka. Długo trzymałam w sobie te emocje nie "na sprzedaż". Wyleciały ze mnie. Rozpłakałam się. Nie umiałam "profesjonalnie". Podarowuję Wam tą rozmowę w formie, która mnie aż tak bardzo nie obnaża. To taki mój prezent dla tych wszystkich, którzy na co dzień opiekują się ludźmi chorymi, starszymi. Bo każdy z nas ma swoją godność i swój mały krzyż.

Zawsze miałam taką zasadę, żeby mówić o sobie, pisać o sobie, drzeć się o sobie. Pomyślałam sobie, że jeśli będę szczerze o sobie, nawet jeśli konsekwencje tego będą ciężkie, bo zapewne pamiętasz mroczne czasy O.N.A, kiedy nie było dnia, żeby nie było afery ze mną. To też był taki czas, kiedy chciałam, żeby ludzie wiedzieli, że to jest o mnie. Myślę, że to jest trudne. Z jednej strony jest to głupia odwaga, z drugiej strony nie umiem inaczej.

Są takie tematy, których nie chce poruszać i rzeczywiście temat książki jest dla mnie o tyle trudny, że nie o wszystkim chce mówić tutaj, ale pisanie jej było dla mnie ogromną ulgą i bardzo potrzebowałam tego, bo czasem z każdą książką chciałam przygotować tego czytelnika, który już zapoznał się z rodziną, że ja chce opowiedzieć trochę więcej, że to nie jest tylko i wyłącznie opowieść o rodzinie, tylko chce przekazać myśl: "słuchajcie, ja znam życie".

Kiedy założyłam rodzinę i postanowiłam zaangażować się w projekt pt. "rodzina", to było to, że nie pokazuje się na czerwonym dywanie z dziećmi, nie pokazuje się na czerwonym dywanie z mężem i nie szafuje tym życiem prywatnym. Gdzieś to życie prywatne, jeśli w ogóle dotykałam tego, co dzieje się u mnie, przemycałam to w piosenkach, czy właśnie w książce.