Alan Andersz wspomina najgorszy dzień swojego życia. Dziś mijają 4 lata od jego wypadku

Dziś mijają dokładnie 4 lata od mojego wypadku. jaram się. wszystko się zmieniło.. NA LEPSZE! 4 lata progresu z dnia na dzień, zarówno fizycznego jak i psychicznego. nie cofnął bym czasu. dziękuję za to, że z całej tej tragedii umiem do ostatniej kropli wycisnąć pozytywy.

Nauczyłem się żyć pełnią życia, obserwować, uczyć się, przyznawać do błędu, cieszyć się życiem i co najważniejsze czerpać ze wszystkiego jak najwięcej się da. Nie było łatwo.. Nie raz „uderzałem o glebę”, na szczęście tylko po to by się odbić i sięgnąć jeszcze wyżej. Nigdy nie zapomnę ludzi którzy przy mnie byli tak samo jak nie zapomnę tych którzy się odwrócili w momencie kiedy potrzebowałem ich najbardziej. Cokolwiek się nie działo, życie płynie dalej. Mało nie straciłem życia, jedną nogą byłem już „tam”. Przeszedłem w sumie 4 operacje, każda z nich była jak zderzenie z murem ale jednocześnie dawała mi ogrom siły, żeby przez ten mur się przebić. Patrzę na siebie sprzed paru lat i widząc progres, daje mi to jeszcze więcej energii do działania. Mimo tego wszystkiego, nauki chodzenia, sprawnego poruszania się, jestem w lepszej kondycji niż większość ludzi na Świecie. BO CHCIAŁEM. Nie marnujcie życia!

Jedyna rzecz której żałuję to to, że nie potrafiłem wcześniej żyć tak jak żyję teraz. Piąć się w górę! Żeby być najlepszą wersją samego siebie! Jedyna osoba z którą tak naprawdę rywalizuję to ja sam. Cieszcie się życiem i zdrowiem! Za to za Was trzymam kciuki:) pozdrawiam Alan lat 4Ps: przepraszam za mocne zdjęcie ale myślę, że pomoże Wam choć w małym stopniu zrozumieć to przez co przeszedłem. No i co ważniejsze zamykam dziś pewien okres w swoim życiu